BOREOL WEDDI.
PSALM CII. Domine, exaudi.
ARGLWYDD, clyw fy ngweddi : a deled
fy llef attat.
2 Na chudd dy wyneb oddi wrthyf yn nydd fy nghyfyngder
: gostwng dy glust attaf; yn y dydd y galwyf, brysia, gwrando fi.
3
Canys fy nyddiau a ddarfuant fel mwg : a’m hesgyrn a boethasant
fel aelwyd.
4 Fy nghalon a darawyd, ac a wywodd fel llysieuyn
: fel yr anghofiais fwytta fy mara.
5 Gan lais fy nhu chan : y glynodd fy esgyrn
wrth fy nghnawd. |
6 Tebyg wyf i belican yr anialwch : ydwyf fel dylluan y diffaethwch.
7 Gwyliais, ac ydwyf fel aderyn y tô : unig ar ben y
tŷ.
8 Fy ngelynion a’m gwaradwyddant beunydd : y rhai a
ynfydant wrthyf, a dyngasant yn fy erbyn.
9 Canys bwytteais ludw fel bara : a
chymysgais fy nïod âg
wylofain;
10 O herwydd dy lid di a’th ddigofaint : canys
codaist fi i fynu, a theflaist fi i lawr.
11 Fy nyddiau sy fel cysgod yn cilio
: a minnau fel glaswelltyn a wywais.
12 Tithau, Arglwydd, a barhêi yn dragywyddol
: a’th goffadwriaeth
hyd genhedlaeth a chenhedlaeth.
13 Ti a gyfodi, ac a drugarhêi
wrth Sïon : canys yr amser
i drugarhâu wrthi, ïe, yr amser nodedig, a ddaeth.
14 Oblegid
y mae dy weision yn hoffi ei meini : ac yn tosturio wrth ei llwch hi.
15 Felly’r cenhedloedd a ofnant Enw’r
Arglwydd : a holl frenhinoedd y ddaear dy ogoniant.
16 Pan adeilado’r Arglwydd
Sïon : y gwelir ef yn ei ogoniant.
17 Efe a edrych ar weddi’r gwael
: ac ni ddïystyrodd eu
dymuniad.
18 Hyn a ysgrifenir i’r genhedlaeth a ddel
: a’r
bobl a greïr a foliannant yr Arglwydd.
19 Canys efe a edrychodd
o uchelder ei gyssegr : yr Arglwydd a edrychodd o’r nefoedd ar
y ddaear;
20 I wrando uchenaid y carcharorion : ac i ryddhâu
plant angau;
21 I fynegi Enw’r Arglwydd yn Sïon : a’i
foliant yn Jerusalem;
22 Pan gasgler y bobl yngh?d : a’r teyrnasoedd
i wasanaethu’r
Arglwydd.
23 Gostyngodd efe fy nerth ar y ffordd: byrhaodd
fy nyddiau.
24 Dywedais, Fy Nuw, na chymmer fi ymaith ynghanol
fy nyddiau : dy flynyddoedd di sydd yn oes oesoedd.
25 Yn y dechreuad
y seiliaist y ddaear : a’r nefoedd ydynt waith
dy ddwylaw.
26 Hwy a ddarfyddant, a thi a barhêi : ïe,
hwy oll a heneiddiant fel dilledyn; fel gwisg y newidi hwynt, a hwy a newidir.
27 Tithau yr un ydwyt: a’th flynyddoedd ni ddarfyddant.
28 Plant dy weision a barhânt : a’u had a sicrhêir
ger dy fron di.
|
Yr 20 Dydd. |
PSALM CIII. Benedic, anima mea.
FY enaid, bendithia’r Arglwydd
: a chwbl sydd ynof, ei Enw sanctaidd ef.
2 Fy enaid, bendithia’r
Arglwydd : ac nac anghofia ei holl ddoniau ef;
3 Yr hwn sydd yn maddeu
dy holl anwireddau : yr hwn sydd yn iachâu
dy holl lesgedd;
4 Yr hwn sydd yn gwaredu dy fywyd o ddistryw: yr
hwn sydd yn dy goroni â thrugaredd
ac â thosturi;
5 Yr hwn sydd yn diwallu dy enau â daioni
: fel yr adnewyddir dy ieuengctid fel yr eryr.
6 Yr Arglwydd sydd yn
gwneuthur cyfiawnder a barn: i’r rhai
gorthrymmedig oll.
7 Hyspysodd ei ffyrdd i Moses : ei weithredoedd
i feibion Israel.
8 Trugarog a graslawn yw’r Arglwydd : hwyrfrydig i lid,
a mawr o drugarowgrwydd.
9 Nid byth yr ymryson efe : ac nid byth y ceidw efe’ ei
ddigofaint.
10 Nid yn ol ein pechodau y gwnaeth efe â ni : ac nid
yn ol ein hanwireddau y talodd efe i ni.
11 Canys cyfuwch ag yw’r nefoedd
uwchlaw’r ddaear : y
rhagorodd ei drugaredd ef ar y rhai a’i hofnant ef.
12 Cyn belled
ag yw’r dwyrain oddi wrth y gorllewin : y pellhaodd
efe ein camweddau oddi wrthym.
13 Fel y tosturia tad wrth ei blant
: felly y tosturia’r Arglwydd
wrth. y rhai a’i hofnant ef.
14 Canys efe a edwyn ein defnydd
ni : cofia mai llwch ydym.
15 Dyddiau dyn sy fel glaswelltyn : megis
blodeuyn y maes, felly y blodeua efe.
16 Canys y gwŷnt a â drosto, ac ni
bydd mwy o hono : a’i
le nid edwyn ddim o hono ef mwy.
17 Ond trugaredd yr Arglwydd sydd
o dragywyddoldeb hyd dragywyddoldeb, ar y rhai a’i hofnant ef : a’i
gyfiawnder i blant eu plant;
18 I’r sawl a gadwant ei gyfammod ef : ac
a gofiant ei orchymynion i’w gwneuthur.
19 Yr Arglwydd a barottôdd
ei orseddfa yn y nefoedd : a’i
frenhiniaeth ef sydd yn llywodraethu ar bob peth.
20 Bendithiwch yr
Arglwydd, ei angylion ef, cedyrn o nerth: yn gwneuthur ei air ef, gan wrando
ar leferydd ei air ef.
21 Bendithiwch yr Arglwydd, ei holl luoedd ef: ei holl
weision yn gwneuthur ei ewyllys ef.
22 Bendithiwch yr Arglwydd, ei holl weithredoedd
ef, ym mhob man o’i
lywodraeth: Fy enaid, bendithia’r Arglwydd.
|
|
PRYDNHAWNOL WEDDI.
PSALM CIV. Benedic, anima mea.
FY enaid, bendithia’r Arglwydd
: O Arglwydd fy Nuw, tra mawr ydwyt; gwisgaist ogoniant a harddwch.
2 Yr hwn wyt yn gwisgo goleuni fel dilledyn : ac
yn taenu’r
nefoedd fel llen.
3 Yr hwn sy’n gosod tylathau ei stafelloedd
yn y dyfroedd : yn gwneuthur y cymylau yn gerbyd iddo; ac yn rhodio
ar adenydd y gwynt.
4 Yr hwn sydd yn gwneuthur ei genhadon yn ysprydion
: a’i weinidogion
yn dân fflamllyd.
5 Yr hwn a seiliodd y ddaear ar ei sylfeini
: fel na symmudo byth yn dragywydd.
6 Toaist hi â’r gorddyfnder,
megis â gwisg : y dyfroedd
a safent goruwch y mynyddoedd.
7 Gan dy gerydd di y ffoisant : rhag
swn dy daran y prysurasant ymaith.
8 Gan y mynyddoedd yr ymgodant :
ar hŷd y dyffrynoedd y disgynant, i’r lle a seiliaist iddynt.
9 Gosodaist
derfyn, fel nad elont drosodd : fel na ddychwelont i orchuddio’r
ddaear.
10 Yr hwn a yrr y ffynhonnau i’r dyffrynoedd
: y rhai a gerddant rhwng y bryniau.
11 Dlodant holl fwystfilod y maes : yr asynod
gwylltion a dorrant eu syched.
12 Adar y nefoedd a drigant ger llaw iddynt: y
rhai a leisiant oddi rhwng y cangau.
13 Y mae efe’n dyfrhâu’r
bryniau o’i ’stafelloedd
: y ddaear a ddigonir o ffrwyth dy weithredoedd.
14 Y mae yn peri i’r
gwellt dyfu i’r anifeiliaid, a llysiau
i wasanaeth dyn : fel y dycco fara allan o’r ddaear;
15 A gwin,
yr hwn a lawenycha galon dyn; ac olew, i beri i’w
wyneb ddisgleirio : a bara, yr hwn a gynnal galon dyn.
16 Preniau’r
Arglwydd sy lawn sugn : cedrw?dd Libanus, y rhai a blannodd efe;
17
Lle y nytha’r adar : y ffynnidwŷdd yw tŷ’r ciconia.
18
Y mynyddoedd uchel sy noddfa i’r geifr : a’r creigiau
i’r cwningod.
19 Efe a wnaeth y lleuad i amserau nodedig: yr haul
a edwyn ei fachludiad.
20 Gwnei dywyllwch, a nos fydd : ynddi yr ymlusga
pob bwystfil coed.
21 Y cenawon llewod a ruant am ysglyfaeth : ac a geisiant
eu bwyd gan Dduw.
22 Pan godo haul, ymgasglant : a gorweddant yn eu llochesau.
23 Dyn a â allan i’w waith : ac i’w orchwyl
hyd yr hwyr.
24 Mor 1lïosog yw dy weithredodd, O Arglwydd! gwnaethost
hwynt oll mewn doethineb : llawn yw’r ddaear o’th gyfoeth.
25 Felly
y mae’r môr mawr, llydan : yno y mae ymlusgiaid
heb rifedi, bwystfilod bychain a mawrion.
26 Yno’r â’r
llongau : yno y mae’r lefiathan,
yr hwn a luniaist i chwarae ynddo.
27 Y rhai hyn oll a ddisgwyliant
wrthyt : am roddi iddynt eu bwyd yn ei bryd.
28 A roddech iddynt, a
gasglant: agori dy law, a diwellir hwynt â daioni.
29 Ti a guddi dy wyneb,
hwythau a drallodir : dygi ymaith eu hanadl, a threngant, a dychwelant i’w
llwch.
30 Pan ollyngych dy yspryd, y creïr hwynt: ac yr adnewyddi
wyneb y ddaear.
31 Gogoniant yr Arglwydd fydd yn dragywydd : yr Arglwydd a
lawenycha yn ei weithredoedd.
32 Efe a edrych ar y ddaear, a hi a gryna : efe
a gyffwrdd â’r
mynyddoedd, a hwy a fygant.
33 Canaf i’r Arglwydd tra fyddwyf
fyw : canaf i’m Duw
tra fyddwyf.
34 Bydd melus fy myfyrdod am dano : mi a lawenychaf
yn yr Arglwydd.
35 Darfydded y pechaduriaid o’r tir; na fydded yr annuwiolion
mwy : Fy enaid, bendithia di’r Arglwydd. Molwch yr Arglwydd.
|
|
BOREOL WEDDI.
PSALM CV. Confitemini Domino.
CLODFORWOH yr Arglwydd; gelwch ar ei
Enw : mynegwch ei weithredoedd ym mysg y bobloedd.
2 Cenwch iddo, canmolwch
ef : ymddiddenwch am ei holl ryfeddodau ef.
3 Gorfoleddwch yn ei Enw
sanctaidd : llawenyched calon y rhai a geisiant yr Arglwydd.
4 Ceisiwch yr Arglwydd
a’i nerth : ceisiwch ei wyneb ef bob
amser.
5 Cofiwch ei ryfeddodau y rhai a wnaeth efe : ei
wyrthiau, a barnedigaethau ei enau;
6 Chwi had Abraham ei was ef : chwi meibion
Jacob, ei etholedigion.
7 Efe yw’r Arglwydd ein Duw ni : ei farnedigaethau
ef sy trwy’r
holl ddaear.
8 Cofiodd ei gyfammod byth: y gair a orchymynodd
efe i fil o genhedlaethau;
9 Yr hyn a ammododd efe âg Abraham: a’i
lw i Isaac;
10 A’r hyn a osododd efe yn ddeddf i Jacob : ac yn gyammod
tragywydd ol i Israel;
11 Gan ddywedyd, I ti Y rhoddaf dir Canaan :
rhandir eich etifeddiaeth.
12 Pan oeddynt ychydig o rifedi : ïe, ychydig,
a dïeithriaid
ynddi:
13 Pan rodient o genhedlaeth i genhedlaeth: o’r
nl1ill deyrnas at bobl arall;
14 Ni adawodd i neb eu gorthrymmu : ïe, ceryddodd
frenhinoedd o’u plegid;
15 Gan ddywedyd, Na chyffyrddwch â’m
rhai enneiniog : ac na ddrygwch fy mhrophwydi.
16 Galwodd hefyd am newyn ar y
tir : a dinystriodd holl gynhaliaeth bara.
17 Anfonodd wr o’u blaen hwynt
: Joseph, yr hwn a werthwyd yn was.
18 Cystuddiasant ei draed ef mewn gefyn :
ei enaid a aeth mewn heiyrn;
19 Hyd yr amser y daeth ei air ef : gair yr Arglwydd
a’i profodd
ef.
20 Y brenhin a afonodd, ac a’i gollyngodd ef
: llywodraethwr y bobl, ac a’i rhyddhaodd ef.
21 Gosododd ef yn arglwydd
ar ei dŷ : ac yn llywydd ar ei holl gyfoeth;
22 I rwymo ei dywysogion ef
wrth ei ewyllys : ac i ddysgu doethineb i’w henuriaid ef.
23 Aeth Israel
hefyd i’r Aipht : a Jacob a ymdeithiodd yn nhir
Ham.
24 Ac efe a gynnyddodd ei bobl yn ddirfawr : ac a’u
gwnaeth yn gryfach nâ’u gwrthwynebwŷr.
25 Trodd eu calon hwynt i
gasâu ei bobl ef: i wneuthur yn ddichellgar â’i
weision.
26 Efe a anfonodd Moses ei was : ac Aaron, yr hwn
a ddewisasai.
27 Hwy a ddangosasant ei arwyddion ef yn eu plith hwynt :
a rhyfeddodau yn nhir Ham.
28 Efe a anfonodd dywyllwch, ac a dywyllodd : ac nid
anufuddhasant hwy ei air ef.
29 Efe a drodd eu dyfroedd yn waed : ac a laddodd
eu pysgod.
30 Eu tir a heigiodd lyffaint : yn ystafelloedd eu brenhinoedd.
31 Efe a ddywedodd, a daeth cymmysgbla : a llau yn eu holl
fro hwynt.
32 Efe a wnaeth eu gwlaw hwynt yn genllysg : ac yn fflammau
tân
yn eu tir.
33 Tarawodd hefyd eu gwinwŷdd, a’u ffigyswŷdd
: ac a ddrylliodd goed eu gwlad hwynt.
34 Efe a ddywedodd, a daeth y locustiaid
: a’r lindys, yn aneirif;
35 Y rhai a fwyttasant yr holl laswellt yn eu
tir hwynt: ac a ddifasant ffrwyth eu daear hwynt.
36 Tarawodd hefyd bob cyntaf-anedig
yn eu tir hwynt : blaen-ffrwyth eu holl nerth hwynt.
37 Ac a’u dug hwynt allan âg arian ac aur:
ac heb un llesg yn eu llwythau.
38 Llawenychodd yr Aipht pan aethant allan :
canys syrthiasai eu harswyd arnynt hwy.
39 Efe a daenodd gwmmwl yn dô :
a thân i oleuo liw nos.
40 Gofynasant, ac efe a ddug soflieir : ac a’u
diwallodd â bara
nefol.
41 Efe a holltodd y graig, a’r dyfroedd a ddylifodd
: cerddasant ar h?d lleoedd sychion yn afonydd.
42 Canys efe a gofiodd ei air
sanctaidd : ac Abraham ei was;
43 Ac a ddug ei bobl allan mewn llawenydd: ei
etholedigion mewn gorfoledd.
44 Ac a roddes iddynt diroedd y cenhedloedd: a meddiannasant
lafur y bobloedd:
45 Fel y cadwent ei ddeddfau ef : ac y cynhalient ei gyfreithiau.
Molwch yr Arglwydd.
|
Yr 21 Dydd. |
PRYDNRAWNOL WEDDI.
PSALM CVI. Confitemini Domino.
MOLWCH yr Arglwydd. Clodforwch yr Arglwydd;
canys da yw : o herwydd ei drugaredd a bery yn dragywydd.
2 Pwy a draetha
nerthoedd yr Arglwydd : ac a fynega ei holl fawl ef?
3 Gwỳn eu
byd a gad want farn: a’r hwn a wnel gyfiawnder
bob amser.
4 Cofia fi, Arglwydd, yn ol dy raslonrwydd i’th
bobl : ymwêl â mi â’th
iachawdwriaeth.
5 Fel y gwel wyf ddaioni dy etholedigion : fel y
llawenychwyf yn llawenydd dy genedl di; fel y gorfoleddwyf gyd â’th
etifeddiaeth.
6 Pechasom gyd â’n tadau: gwnaethom gamwedd;
anwireddus fuom.
7 Ein tadau ni ddeallasant dy ryfeddodau yn yr Aipht; ni chofiasant
lïosowgrwydd dy drugareddau : eithr gwrthryfelgar fuont wrth y
môr, sef y môr coch.
8 Etto efe a’u hachubodd hwynt
er mwyn ei Enw : i beri adnabod ei gadernid:
9 Ac a geryddodd y môr
coch, fel y sychodd efe : a thywysodd hwynt trwy’r dyfnder, megis
trwy’r anialwch.
10 Achubodd hwynt hefyd o law eu digasog : ac
a’u gwaredodd
o law y gelyn.
11 A’r dyfroedd a doisant eu gwrthwynebwŷr
: ni adawyd un o honynt.
12 Yna y credasant ei eiriau ef : canasant
ei fawl ef.
13 Yn y fan yr anghofiasant ei weithredoedd ef : ni ddisgwyliasant
am ei gyngor ef:
14 Eithr blysiasant yn ddirfawr yn yr anialwch: a
themtiasant Dduw yn y diffaethwch.
15 Ac efe a roddes eu dymuniad iddynt : eithr
efe a anfonodd gulni i’w henaid.
16 Cynfigennasant hefyd wrth Moses yn
y gwersyll : ac wrth Aaron sant yr Arglwydd.
17 Y ddaear a agorodd, ac a lyngcodd
Dathan : ac a orchuddiodd gynnulleidfa Abiram.
18 Cynneuodd tân hefyd yn
eu cynnulleidfa hwynt : fflam a losgodd y rhai annuwiol.
19 Llo a wnaethant yn
Horeb : ac ymgrymmasant i’r ddelw dawdd.
20 Felly y troisant eu gogoniant
: i lun eidion yn pori glaswellt.
21 Anghofiasant Dduw eu Hachubwr : yr hwn a
wnelsai bethau mawrion yn yr Aipht;
22 Pethau rhyfedd yn nhir Ham : pethau ofnadwy
wrth y môr coch.
23 Am hynny y dywedodd y dinystriai efe hwynt, oni buasai
i Moses ei etholedig sefyll ar yr adwyo’i flaen ef : i droi ymaith ei
lidiowgrwydd ef, rhag eu dinystrio.
24 Dïystyrasant hefyd y tir
dymunol : ni chredasant ei air ef;
25 Ond grwgnachasant yn eu pebyll
: ac ni wrandawsant ar lais yr Arglwydd.
26 Yna y dyrchafodd efe ei law yn eu
herbyn hwynt: i’w cwympo
yn yr anialwch;
27 Ac i gwympo eu had ym mysg y cenhedloedd : ac
i’w
gwasgaru yn y tiroedd.
28 Ymgyssylltasant hefyd â Baal-Peor :
a bwyttasant ebyrth y meirw.
29 Felly y digiasant ef â’u
dychymmygion eu hun : ac y tarawodd pla yn eu mysg hwy.
30 Yna y safodd
Phinees, ac a iawn-farnodd: a’r pla a attaliwyd.
31 A chyfrifwyd hyn iddo
yn gyfiawnder: o genhedlaeth i genhedlaeth byth.
32 Llidiasant ef hefyd wrth
ddyfroedd y gynnen : fel y bu ddrwg i Moses o’u plegid hwynt;
33 O herwydd
cythruddo o honynt ei yspryd ef : fel y cam-ddywedodd â’i
wefusau.
34 Ni ddinystriasant y bobloedd : am y rhai y dywedasai’r
Arglwydd wrthynt;
35 Eithr ymgymmysgasant â’r cenhedloedd
: a dysgasant eu gweithredoedd hwynt;
36 A gwasanaethasant eu delwau
hwynt : y rhai a fu yn fagl iddynt.
37 Aberthasant hefyd eu meibion : a’u
merched i gythreuliaid,
38 Ac a dywalltasant waed gwirion, sef gwaed eu meibion
a’u
merched : y rhai a aberthasant i ddel wau Canaan; a’r tir a halogwyd â gwaed.
39 Felly’r ymhalogasant yn eu gweithredoedd
eu hun : ac y putteiniasant gyd â’u dychymmygion:
40 Am hynny y cynneuodd
dig yr Arglwydd yn erbyn ei bobl : fel y ffieiddiodd efe ei etifeddiaeth.
41
Ac efe a’u rhoddes hwynt yn llaw’r cenhedloedd : a’u
caseion a lywodraethasant arnynt.
42 Eu gelynion hefyd a’u gorthrymmasant
: a darostyngwyd hwynt dan eu dwylaw hwy.
43 Llawer gwaith y gwaredodd
efe hwynt; hwythau a’i digiasant
ef â’u cyngor eu hun : a hwy a wanhychwyd am eu hanwiredd.
44 Etto efe a edrychodd pan oedd ing arnynt : pan
glywodd eu llefain hwynt.
45 Ac efe a gofiodd ei gyfammod â hwynt : ac
a edifarhaodd yn ol llïosowgrwydd ei drugareddau;
46 Ac a wnaeth iddynt
gael trugaredd : gan y rhai oll a’u caethiwai.
47 Achub ni, O Arglwydd
ein Duw, a chynnull ni o blith y cenhedloedd : i glodfori dy Enw sanctaidd, ac
i orfoleddu yn dy foliant.
48 Bendigedig fyddo Arglwydd Dduw Israel eriôed
ac yn dragywydd : a dyweded yr holl bobl, Amen. Molwch yr Arglwydd.
|
|
BOREOL WEDDI.
PSALM CVII. Confitemini Domino.
CLODFORWCH yr Arglwydd; canys da yw
: o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.
2 Felly dyweded gwaredigion
yr Arglwydd : y rhai a waredodd efe o law y gelyn;
3 Ac a gasglodd
efe o’r tiroedd, o’r dwyrain : ac o’r
gorllewin, o’r gogledd, ac o’r dehau.
4 Crwydrasant yn
yr anialwch mewn ffordd ddisathr: heb gael dinas i aros ynddi;
5 Yn
newynog ac yn sychedig : eu henaid a lewygodd ynddynt.
6 Yna y llefasant ar yr
Arglwydd yn eu cyfyngder : ac efe a’u
gwaredodd o’u gorthrymderau;
7 Ac a’u tywysodd hwynt ar
hŷd y ffordd uniawn : i fyned
i ddinas gyfanneddol.
8 O’ na foliannent yr Arglwydd am ei ddaioni
: a’i ryfeddodau
i feibion dynion!
9 Canys efe a ddiwalla’r enaid sychedig : ac
a leinw’r
enaid newynog â daioni.
10 Y rhai a breswyliant yn y tywyllwch
a chysgod angau : yn rh wyrn mewn cystudd a haiarn;
11 O herwydd anufuddhâu
o
honynt eiriau Duw : a dirmygu cyngor y Goruchaf.
12 Am hynny yntau
a ostyngodd eu calon â blinder : syrthiasant,
ac nid oedd cynorthwywr.
13 Yna y gwaeddasant ar yr Arglwydd yn eu
cyfyngder : ac efe a’u
hachubodd o’u gorthrymderau.
14 Dug hwynt allan o dywyllwch a
chysgod angau: a drylliodd eu rhwymau hwynt.
15 O na foliannent yr
Arglwydd am ei ddaioni : a’i ryfeddodau
i feibion dynion!
16 Canys efe a dorrodd y pyrth pres : ac a ddrylliodd
y barrau heiyrn.
17 Ynfydion, oblegid eu camweddau : ac o herwydd eu hanwireddau,
a gystuddir.
18 Eu henaid a ffieiddiai bob bwyd : a daethant hyd byrth
angau.
19 Yna y gwaeddasant ar yr Arglwydd yn eu cyfyngder : ac efe
a’u
hachubodd o’u gorthrymderau.
20 Anfonodd ei air, ac iachaodd
hwynt: ac a’u gwaredodd o’u
dinystr.
21 O na foliannent yr Arglwydd am ei ddaioni : a’i
ryfeddodau i feibion dynion!
22 Aberthant hefyd aberth moliant: a mynegant ei
weithredoedd ef mewn gorfoledd.
23 Y rhai a ddisgyn ant mewn llongau i’r
môr: gan wneuthur
eu gorchwyl mewn dyfroedd mawrion.
24 Hwy a welant weithredoedd yr
Arglwydd : a’i ryfeddodau yn
y dyfnder.
25 Canys efe a orchymyn, a chyfyd tymmestl-wỳnt
: yr hwn a ddyrchafa ei donnau ef.
26 Hwy a esgynant i’r nefoedd, disgynant
i’r dyfnder :
tawdd eu henaid gan flinder.
27 Ymdroant, ac ymsymmudant fel meddwyn
: a’u holl ddoethineb
a ballodd.
28 Yna y gwaeddant ar yr Arglwydd yn eu cyfyngder
: ac efe a’u
dwg allan o’u gorthrymderau.
29 Efe a wna’r ystorm yn dawel
: a’i thonnau a ostegant.
30 Yna y llawenhânt am eu gostegu:
ac efe a’u dwg i’r
porthladd a ddymunent.
31 O na foliannent yr Arglwydd am ei ddaioni : a’i
ryfeddodau i feibion dynion!
32 A dyrchafant ef ynghynnulleidfa’r
bobl : a moliannant ef yn eisteddfod yr henuriaid.
33 Efe a wna afonydd
yn ddiffaethwch : a ffynhonnau dyfroedd yn sychdir;
34 A thir ffrwythlawn yn
ddiffrwyth : am ddrygioni y rhai a drigant ynddo.
35 Efe a dry’r anialwch
yn llyn dwfr : a’r tir cras yn
ffynhonnau dwfr.
36 Ac yno y gwna i’r newynog aros : fel y darparont
ddinas i gyfanneddu;
37 Ac yr hauont feusydd, ac y plannont winllannoedd
: y rhai a ddygant ffrwyth toreithiog.
38 Ac efe a’u bendithia hwynt fel
yr amlhânt yn ddirfawr
: ac ni ad i’w hanifeiliaid leihâu.
39 Lleihêir hwynt
hefyd, a gostyngir hwynt : gan gyfyngder, drygfyd, a chyn i.
40 Efe
a dywallt ddirmyg ar foneddigion : ac a wna iddynt grwydro mewn anialwch heb
ffordd.
41 Ond efe a gyfyd y tlawd o gystudd : ac a wna iddo deuluoedd
fel praidd.
42 Y rhai uniawn a wellant hyn, ac a lawenychant : a phob
anwiredd a gau ei safn.
43 Y neb sy ddoeth, ac a gadwo hyn : hwy a ddeallant
drugareddau’r
Arglwydd.
|
Yr 22 Dydd |
PRYDNHAWNOL WEDDI.
PSALM CVIII. Paratum cor meum.
PAROD yw fy nghalon, O Dduw : canaf
a chanmolaf â’m gogoniant.
2 Deffro, y nabl a’r delyn
: minnau a ddeffroaf yn fore.
3 Clodforaf di, Arglwydd, I ym mysg y
bobloedd : canmolaf di ym mysg y cenhedloedd.
4 Canys mawr yw dy drugaredd oddi
ar y nefoedd : a’th wirionedd
a gyrraedd hyd yr wybren.
5 Ymddyrcha, O Dduw, uwch y nefoedd : a bydded
dy ogoniant ar yr holl ddaear;
6 Fel y gwareder dy rai anwyl : achub â’th
ddeheulaw, a gwrando fi.
7 Duw a lefarodd yn ei sancteiddrwydd : Llawenychaf,
rhannaf Sichem, a mesuraf ddyffryn Succoth.
8 Eiddof fi yw Gilead; eiddof fi
Manasseh : Ephraim hefyd yw nerth fy mhen; Judah yw fy neddfwr.
9 Moab yw fy
nghrochan golchi : tros Edom y taflaf fy esgid; buddugoliaethaf ar Philistia.
10 Pwy a’m dwg i’r ddinas gadarn : pwy a’m
dwg hyd yn Edom?
11 Onid tydi, O Dduw, yr hwn a’n bwriaist ymaith : ac
onid ai di allan, O Dduw, gyd â’n lluoedd?
12 Dyro i ni gynhorthwy
rhag cyfyngder : canys gau yw ym wared dyn.
13 Trwy Dduw y gwnawn wroldeb : canys
efe a sathr ein gelynion.
|
|
PSALM CIX. Deus laudum.
NA thaw : O Dduw fy moliant.
2 Canys
genau’r annuwiol a genau’r twyllodrus a ymagorasant
arnaf : â thafod celwyddog y llefarasant i’m herbyn.
3
Cylchynasant fi hefyd â geiriau cas : ac ymladdasant â mi
heb achos.
4 Am fy ngharedigrwydd y’m gwrthwynebant :
minnau a arferaf weddi.
5 Talasant hefyd i mi ddrwg am dda : a chas am fy nghariad.
6 Gosod dithau un annuwiol arno ef : a safed Satan wrth ei
ddeheulaw ef.
7 Pan farner ef, eled yn euog : a bydded ei weddi yn bechod.
8 Ychydig fyddo ei ddyddiau : a chymmered arall ei swydd ef.
9 Bydded ei blant yn amddifaid : a’i wraig yn weddw.
10 Gan grwydro hefyd crwydred ei blant ef, a chardottant :
ceisiant hefyd eu bara o’u hanghyfanneddleoedd.
11 Rhwyded y ceisiad yr
hyn oll sy ganddo : ac anrheithied dïeithriaid
ei lafur ef.
12 Na fydded neb a est yno drugaredd iddo : ac na
fydded neb a drugarhao wrth ei amddifaid ef.
13 Torrer ymaith ei hiliogaeth ef
: dilëer eu henw yn yr oes
nesaf.
14 Cofier anwiredd ei dadau o flaen yr Arglwydd :
ac na ddilëer
pechod ei fam ef.
15 Byddant bob amser ger bron yr Arglwydd : fel y
torro efe ymaith eu coffadwriaeth o’r tir:
16 Am na chofiodd wneuthur trugaredd:
eithr erlid o hono y truan a’r
tlawd, a’r cystuddiedig o galon, i’w ladd.
17 Hoffodd felldith,
a hi a ddaeth iddo : ni fynnai fendith, a hi a bellhaodd oddi wrtho.
18 Ië, gwisgodd felldith fel dilledyn : a hi a ddaeth
fel dwfr i’w fewn, ac fel olew i’w esgyrn.
19 Bydded iddo fel dilledyn
yr hwn a wisgo efe: ac fel gwregys a’i
gwregyso ef yn wastadol.
20 Hyn fyddo tâl fy ngwrthwynebwŷr
gan yr Arglwydd : a’r
rhai a ddywedant ddrwg yn erbyn fy enaid.
21 Tithau, Arglwydd Dduw,
gwna erof fi er mwyn dy Enw : am fod yn dda dy drugaredd, gwared fi.
22 Canys truan a thlawd ydwyf fi : a’m calon a archollwyd
o’m
mewn.
23 Aethum fel cysgod pan gilio : fel locust y’m
hysgydwir.
24 Fy ngliniau a aethant yn egwan gan ympryd : a’m cnawd
a guriodd o eisiau brasder.
25 Gwaradwydd hefyd oeddwn iddynt : pan welent fi,
siglent eu pennau.
26 Cynnorthwya fi, O Arglwydd fy Nuw : achub fi yn ol dy drugaredd;
27 Fel y gwypont mai dy law di yw hyn : mai ti, Arglwydd,
a’i
gwnaethost.
28 Melldithiant hwy, ond bendithia di : cywilyddier
hwynt, pan gyfodant; a llawenyched dy was.
29 Gwisger fy ngwrthwynebwŷr â gwarth
: ac ymwisgant â’u
cywilydd, megis â chochlo
30 Clodforaf yr Arglwydd yn ddirfawr â’m
genau : ïe,
moliannaf ef ym mysg llawer.
31 O herwydd efe a saif ar ddeheulaw’r
tlawd : i’w achub
oddi wrth y rhai a farnant ei enaid.
|
|
BOREOL WEDDI.
PSALM CX. Dixit Dominus.
DYWEDODD yr Arglwydd wrth fy Arglwydd
: Eistedd ar fy neheulaw, hyd oni osod wyf dy elynion yn faingc i’th
draed.
2 Gwïalen dy nerth a enfyn yr Arglwydd o Sïon
: llywodraetha di ynghanol dy elynion.
3 Dy bobl a fyddant ewyllysgar yn nydd
dy nerth, mewn harddwch sancteiddrwydd : o groth y wawr y mae gwlith dy enedigaeth
i ti.
4 Tyngodd yr Arglwydd, ac nid edifarhâ : Ti wyt offeiriad
yn dragywydd ol, yn ol urdd Melchisedec.
5 Yr Arglwydd ar dy ddeheulaw : a drywana
frenhinoedd yn nydd ei ddigofaint.
6 Efe a farn ym mysg y cenhedloedd; lleinw
leoedd â chelaneddau
: archolla ben llawer gwlad.
7 Efe a ŷf o’r afon ar y ffordd
: am hynny y dyrcha efe ei ben.
|
Y 23 Dydd. |
PSALM CXI. Confitebor tibi.
MOLWCH yr Arglwydd. Clodforaf yr Arglwydd â’m
holl galon : ynghymmanfa y rhai uniawn, ac yn y gynnulleidfa.
2 Mawr
yw gweithredoedd yr Arglwydd: wedi eu ceisio gan bawb a’u
hofiant.
3 Gogoniant a harddwch yw ei waith ef : a’i
gyfiawnder sydd yn parhâu byth.
4 Gwnaeth gofio ei ryfeddodau : graslawn
a thrugarog yw’r Arglwydd.
5 Rhoddodd ymborth i’r rhai a’i
hofnant ef : efe a gofia ei gyfammod yn dragywydd.
6 Mynegodd i’w bobl
gadernid ei weithredoedd : i roddi iddynt etifeddiaeth y cenhedloedd.
7 Gwirionedd
a barn yw gweithredoedd ei ddwylaw ef : ei holl orchymynion ydynt sicr;
8 Wedi
eu sicrhâu byth ac yn dragywydd: a’u gwneuthur
mewn gwirionedd ac uniawnder.
9 Anfonodd ymwared i’w bobl; gorchymynodd
ei gyfammod yn dragywyddol : sancteiddiol ac ofnadwy yw ei Enw ef.
10 Dechreuad doethineb yw ofn yr Arglwydd : deall da sy gan y rhai a wnant ei
orchymynion ef; y mae ei foliant ef yn parhâu byth.
|
|
PSALM CXII. Beatus vir.
MOLWCH yr Arglwydd. Gwỳn ei fyd
y gwr a ofna’r Arglwydd
: ac sydd yn hoffi ei orchymynion ef yn ddirfawr.
2 Ei had fydd cadarn
ar y ddaear : cenhedlaeth y rhai uniawn a fendithir.
3 Golud a chyfoeth
fydd yn ei dŷ ef : a’i gyfiawnder sydd
yn parhâu byth.
4 Cyfyd goleuni i’r rhai uniawn yn y tywyllwch
: trugarog, a thosturiol, a chyfiawn, yw efe.
5 Gwr da sy gymmwynasgar,
ac yn rhoddi benthyg : wrth farn y llywodraetha efe ei achosion.
6 Yn ddïau
nid ysgogir ef byth : y cyfiawn fydd byth mewn coffadwriaeth.
7 Nid ofna efe
rhag chwedl drwg : ei galon sy ddisigl, yn ymddiried yn yr Arglwydd.
8 Attegwyd
ei galon; nid ofna efe : hyd oni welo ei ewyllys ar ei elynion.
9 Gwasgarodd,
rhoddodd i’r tlodion : a’i gyfiawnder sydd
yn parhâu byth; ei gorn a ddyrchefir mewn gogoniant.
10 Yr annuwiol
a wêl hyn, ac a ddigia; efe a ysgyrnyga ei ddannedd,
ac a dawdd ymaith : derfydd am ddymuniad y rhai annuwiol.
|
|
PSALM CXIII. Laudate, pueri.
MOLWCH yr Arglwydd. Gweision yr Arglwydd,
molwch : le, molwch Enw’r
Arglwydd.
2 Bendigedig fyddo Enw’r Arglwydd : o hyn allan
ac yn dragywydd.
3 O godiad haul hyd ei fachludiad : moliannus yw Enw’r
Arglwydd.
4 Uchel yw yr Arglwydd goruwch yr holl genhedloedd : a’i
ogoniant sy goruwch y nefoedd.
5 Pwy sy fel yr Arglwydd ein Duw ni : yr hwn sydd
yn preswylio yn uchel,
6 Yr hwn a ymddarostwng : i edrych y pethau yn y nefoedd,
ac yn y ddaear?
7 Efe sydd yn codi’r tlawd o r llwch : ac yn dyrchafu
yr anghenus o’r dommen,
8 I’w osod gyd â phendefigion : le,
gyd â phendefigion
ei bobl.
9 Yr hwn a wna i’r ammhlantadwy gadw tŷ : a bod
yn llawen fam plant. Canmolwch yr Arglwydd.
|
|
PRYDNHAWNOL WEDDI.
PSALM CXIV. In exitu Israel.
PAN aeth Israel o’r Aipht : tŷ Jacob
oddi wrth bobl anghyfiaith;
2 Judah oedd ei sancteiddrwydd : ac Israel
ei arglwyddiaeth.
3 Y môr a welodd hyn, ac a giliodd : yr Iorddonen
a drodd yn ol.
4 Y mynyddoedd a neidiasant fel hyrddod : a’r
bryniau fel ŵyn
defaid.
5 Beth a ddarfu i ti, O fôr, pan giliaist :
tithau Iorddonen, paham y troaist yn ol?
6 Paham, fynyddoedd, y neidiech fel
hyrddod : a’r bryniau fel ŵyn
defaid?
7 Ofna di, ddaear, rhag yr Arglwydd: rhag Duw Jacob;
8 Yr hwn sydd yn troi’r graig yn llyn dwfr: a’r gallestr
yn ffynnon dyfroedd.
|
|
PSALM CXV. Non nobis, Domine.
NID i ni, O Arglwydd, nid i ni, ond
i’th Enw dy hun dod ogoniant
: er mwyn dy drugaredd, ac er mwyn dy wirionedd.
2 Paham y dywedai’r
cenhedloedd : Pa le yn awr y mae eu Duw hwynt?
3 Ond ein Duw ni sydd
yn y nefoedd : efe a wnaeth yr hyn a fynnodd oll.
4 Eu delwau hwy ydynt o aur
ac arian : gwaith dwylaw dynion.
5 Genau sydd iddynt, ond ni lefarant : llygaid
sy ganddynt, ond ni welant;
6 Y mae clustiau iddynt, ond ni chlywant : ffroenau
sy ganddynt, ond ni aroglant.
7 Dwylaw sydd iddynt, ond ni theimlant; traed sydd
iddynt, ond ni cherddant : ni leisiant ch waith â’u gwddf.
8 Y rhai
a’u gwnant ydynt fel hwythau : a phob un a ymddiriedo
ynddynt.
9 O Israel, ymddiried di yn yr Arglwydd : efe yw
eu porth a’u
tarian.
10 Tŷ Aaron, ymddiriedwch yn yr Arglwydd : efe
yw eu porth a’u
tarian.
11 Y rhai a ofnwch yr Arglwydd, ymddiriedwch yn yr
Arglwydd : efe yw eu porth a’u tarian.
12 Yr Arglwydd a’n cofiodd
ni; efe a’n bendithia : bendithia
efe dŷ Israel; bendithia efe dŷ Aaron.
13 Bendithia efe
y rhai a ofnant yr Arglwydd : fychain a mawrion.
14 Yr Arglwydd a’ch ’chwanega
chwi fwyfwy : chwychwi a’ch
plant hefyd.
15 Bendigedig ydych chwi gan yr Arglwydd : yr hwn
a wnaeth nef a daear.
16 Y nefoedd, ïe, ’r nefoedd ydynt eiddo’r
Arglwydd : a’r ddaear a roddes efe i feibion dynion.
17 Y meirw ni foliannant
yr Arglwydd : na’r neb sydd yn disgyn
i ddistawrwydd.
18 Ond nyni a fendithiwn yr Arglwydd : o hyn allan
ac yn dragywydd. Molwch yr Arglwydd.
|
|
BOREOL WEDDI.
PSALM CXVI. Dilexi, quoniam.
DA gennyf wrando o’r Arglwydd
: ar fy llef a’m gweddïau.
2 Am ostwng o hono ei glust attaf
: am hynny llefaf dros fy nyddiau arno ef.
3 Gofidion angau a’m
cylchynasant, a gofidiau uffern a’m
daliasant : ing a blinder a gefais.
4 Yna y gelwais ar Enw’r
Arglwydd: Attolwg, Arglwydd, gwared fy enaid.
5 Graslawn yw’r
Arglwydd, a chyfiawn : a thosturiol yw ein Duw ni.
6 Yr Arglwydd sydd
yn cadw y rhai annichellgar : tlodais, ac efe a’m
hachubodd.
7 Dychwel, O fy enaid, i’th orphwysfa: canys
yr Arglwydd fu dda wrthyt.
8 O herwydd i ti waredu fy enaid oddi wrth angau :
fy llygaid oddi wrth ddagrau, a’m traed rhag llithro:
9 Rhodiaf o flaen
yr Arglwydd: yn nhir y rhai byw.
10 Credais, am hynny y lleferais : cystuddiwyd
fi’n ddirfawr.
11 Mi a ddywedais yn fy ffrwst : Pob dyn sy gelwyddog.
12
Beth a dalaf i’r Arglwydd : am ei holl ddoniau i mi?
13 Phïol iachawdwriaeth
a gymmeraf : ac ar Enw’r Arglwydd
y galwaf.
14 Fy addunedau a dalaf i’r Arglwydd : yn awr
yngŵydd
ei holl bobl ef.
15 Gwerthfawr yngolwg yr Arglwydd : yw marwolaeth
ei saint ef.
16 O Arglwydd, yn ddïau dy was di ydwyf fi; dy was ch
ydwyf fi : mab dy wasanaethwraig; dattodaist fy rhwymau.
17 Aberthaf i ti aberth
m011iant : a galwaf ar Enw’r Arglwydd.
18 Talaf fy addunedau i’r
Arglwydd : yn awr yngŵydd ei
holl bobl,
19 Ynghynteddoedd tŷ’r Arglwydd : yn dy ganol
di, O Jerusalem. Molwch yr Arglwydd.
|
Y 24 Dydd. |
PSALM CXVII. Laudate Dominum.
MOLWCH yr Arglwydd, yr holl
genhedloedd : clodforwch ef, yr holl bo bloedd.
2 O herwydd ei drugaredd
ef tu ag attom ni sy fawr : a gwirionedd yr Arglwydd a bery yn dragywydd.
Molwch yr Arglwydd.
|
|
PSALM CXVIII. Confitemini Domino.
CLODFORWCH yr Arglwydd; canys da yw
: o herwydd ei drugaredd a bery yn dragywydd.
2 Dyweded Israel yr awr
hon : fod ei drugaredd ef yn parhâu
yn dragywydd.
3 Dyweded tŷ Aaron yn awr : fod ei drugaredd
ef yn parhâu
yn dragywydd.
4 Yn awr dyweded y rhai a ofnant yr Arglwydd : fod
ei drugaredd ef yn parhâu yn dragywydd.
5 Mewn ing y gelwais ar yr Arglwydd:
yr Arglwydd a’m clybu,
ac a’m gosododd mewn ehangder.
6 Yr Arglwydd sy gyd â mi
:
nid ofnaf beth a wna dyn i mi?
7 Yr Arglwydd sy gyd â mi ym mhlith
fy nghynnorthwywŷr
: am hynny y caf weled fy ewyllys ar fy nghaseion.
8 Gwell yw gobeithio
yn yr Arglwydd : nag ymddiried mewn dyn.
9 Gwell yw gobeithio yn yr
Arglwydd : nag ymddiried mewn tywysogion.
10 Yr holl genhedloedd a’m hamgylchynasant
: ond yn Enw’r
Arglwydd mi a’u torraf hwynt ymaith.
11 Amgylchynasant fi; ïe,
amgylchynasant fi : ond yn Enw’r
Arglwydd mi a’u torraf hwynt ymaith.
12 Amgylchynasant fi fel
gwenyn; diffoddasant fel tân drain
: o herwydd yn Enw’r Arglwydd mi a’u torraf hwynt ymaith.
13 Gan wthio y gwthiaist fi, fel y syrthiwn : ond
yr Arglwydd a’m
cynnorthwyodd.
14 Yr Arglwydd yw fy nerth a’m cân :
ac sydd iachawdwriaeth i mi.
15 Llef gorfoledd a iachawdwriaeth sydd ym mhebyll
y cyfiawn : deheulaw’r
Arglwydd sydd yn gwneuthur grymmusder.
16 Deheulaw’r Arglwydd
a ddyrchafwyd : deheulaw’r Arglwydd
sydd yn gwneuthur grymmusder.
17 Ni byddaf farw, ond byw : a mynegaf
weithredoedd yr Arglwydd.
18 Gan gospi y’m cospodd yr Arglwydd
: ond ni’m rhoddodd
i farwolaeth.
19 Agorwch i mi byrth cyfiawnder : af i mewn iddynt,
a chlodforaf yr Arglwydd.
20 Dyma borth yr Arglwydd: y rhai cyfiawn
a ant i mewn iddo.
21 Clodforaf di; o herwydd i ti fy ngwrando : a’th fod
yn iachawdwriaeth i mi.
22 Y maen a wrthododd yr adeiladwŷr: a aeth yn ben
i’r
gongl.
23 O’r Arglwydd y daeth hyn : hyn oedd ryfedd
yn ein gol wg ni.
24 Dyma’r dydd a wnaeth yr Arglwydd : gorfoledd wn a
llawenychwn ynddo.
25 Attolwg, Arglwydd, achub yn awr : attolwg, Arglwydd, par
yn awr lwyddiant.
26 Bendigedig yw a ddêl yn Enw’r Arglwydd : bendithiasom
chwi o dŷ’r Arglwydd.
27 Duw yw’r Arglwydd, yr hwn
a lewyrchodd i ni : rhwymwch yr aberth â rhaffau, hyd wrth gyrn
yr allor.
28 Fy Nuw ydwyt ti, a mi a’th glodforaf: dyrchafaf
di, fy Nuw.
29 Clodforwch yr Arglwydd; canys da yw : o herwydd yn dragywydd
y pery ei drugaredd ef.
|
|
PRYDNHAWNOL WEDDI.
PSALM CXIX. Beati immaculati.
GWYN fyd y rhai perffaith eu ffordd
: y rhai a rodiant ynghyfraith yr Arglwydd.
2 Gwyn fyd y rhai a gadwant
ei dystiolaethau ef : ac a’i ceisiant
ef â’u holl galon.
3 y rhai hefyd ni wnant anwiredd : hwy
a rodiant yn ei ffyrdd ef.
4 Ti a orchymynaist : gadw . dy orchymynion
yn ddyfal.
5 O am gyfeirio fy ffyrdd : i gadw dy ddeddfau!
6 Yna ni’m
gwaradwyddid: pan edrych wn ar dy holl orchymynion.
7 Clodforaf di âg
uniondeb calon : pan ddysgwyf farnedigaethau dy gyfiawnder.
8 Cadwaf dy ddeddfau
: O na ad fi’n hollol.
In quo corriget?
PA fodd y glanhâ llangc ei lwybr
: wrth ymgadw yn ol dy air di.
10 A’m holl galon y’th geisiais
: na ad i mi gyfeiliorni oddi wrth dy orchymynion.
11 Cuddiais dy ymadroddion
yn fy nghalon : fel na phechwn i’th
erbyn.
12 Ti, Arglwydd, wyt fendigedig : dysg i mi dy ddeddfau.
13 A’m gwefusau y traethais: holl farnedigaethau dy
enau.
14 Bu mor llawen gennyf ffordd dy dystiolaethau : â’r
holl olud.
15 Yn dy orchymynion y myfyriaf : ac ar dy lwybrau
yr edrychaf.
16 Yn dy ddeddfau’r ymddigrifaf: nid anghofiaf dy air.
Retribue servo tuo.
BYDD dda wrth dy was: fel y byddwyf
byw, ac y cadwyf dy air.
18 Datguddia fy llygaid: fel, y gwelwyf bethau
rhyfedd allan o’th
gyfraith di.
19 Dïeithr ydwyf fi ar y ddaear : na chudd di
rhagof dy orchymynion.
20 Drylliwyd fy enaid gan awydd : i’th farnedigaethau
bob amser.
21 Ceryddaist y beilchion melldigedig : y rhai a gyfeiliornant
oddi wrth dy orchymynion.
22 Tro oddi wrthyf gywilydd a dirmyg : oblegid dy dystiolaethau
di a gedwais.
23 Trywysogion hefyd a eisteddasant, ac a ddywedasant i’m
herbyn : dy was dithau a fyfyriai yn dy ddeddfau.
24 A’th dystiolaethau
oeddynt fy hyfrydwch : a’m cynghorwŷr.
Adhmsit pavimento.
GLYNODD fy enaid wrth y llwch : bywhâ fi
yn ol dy air.
26 Fy ffyrdd a fynegais, a gwrandewaist fi : dysg i mi
dy ddeddfau.
27 Gwna i mi ddeall ffordd dy orchymynion : a mi
a fyfyriaf yn dy ryfeddodau.
28 Diferodd fy enaid gan ofid : nertha fi yn ol
dy air.
29 Cymmer oddi wrthyf ffordd y celwydd: ac yn raslawn dod
i mi dy gyfraith.
30 Dewisais ffordd gwirionedd : gosodais dy farnedigaethau
o’m
blaen.
31 Glynais wrth dy dystiolaethau : O Arglwydd, na’m
gwaradwydda.
32 Ffordd dy orchymynion a redaf: pan ehangech fy nghalon.
|
|
BOREOL WEDDI.
Legem pone.
DYSG i mi, O Arglwydd, ffordd dy ddeddfau
: a chadwaf hi hyd Y diwedd.
34 Gwna i mi ddeall, a chadwaf dy gyfraith
: ïe, cadwaf hi â’m
holl galon.
35 Gwna i mi gerdded yn llwybr dy orchymynion : canys
ynddo y mae fy ewyllys.
36 Gostwng fy nghalon at dy dystiolaethau : ac nid at
gybydd-dra.
37 Tro heibio fy llygaid, rhag edrych ar wagedd : a bywhâ fi
yn dy ffyrdd.
38 Sicrhâ dy air i’th was : yr hwn sy’n
ymroddi i’th ofn di.
39 Tro heibio fy ngwaradwydd yr wyf yn ei
ofni : canys dy farnedigaethau sy dda.
40 Wele, awyddus ydwyf i’th
orchymynion : gwna i mi fyw yn dy gyfiawnder.
Et veniat super me.
DEUED i mi dy drugaredd, Arglwydd :
a’th iachawdwriaeth yn ol
dy air.
42 Yna yr attebaf i’m cablydd : o herwydd yn
dy air y gobeithiais.
43 Na ddwg dithau air y gwirionedd o’m genau yn llwyr
: o herwydd yn dy farnedigaethau di y gobeithiais.
44 A’th gyfraith a gadwaf
yn wastadol : byth ac yn dragywydd.
45 Rhodiaf hefyd mewn ehangder : o herwydd
dy orchymynion di a geisiaf.
46 Ac am dy dystiolaethau di y llefaraf o flaen
brenhinoedd : ac ni bydd cywilydd gennyf.
47 Ac ymddigrifaf yn dy 0r’chymynion
: y rhai a hoffais.
48 A’m dwylaw a ddyrchafaf at dy orchymynion, y rhai
a gerais : a mi a fyfyriaf yn dy ddeddfau.
Memor esto servi tui.
COFIA’r gair wrth dy was : yn
yr hwn y peraist i mi obeithio.
50 Dyma fy nghysur yn fy nghystudd
: canys dy air di a’m bywhaodd
i.
51 Y beilchion a’m gwatwarasant yn ddirfawr
: er hynny ni throais oddi wrth dy gyfraith di.
52 Cofiais, O Arglwydd, dy farnedigaethau
eriôed : ac ymgysurais.
53 Dychryn a ddaeth arnaf, oblegid yr annuwiolion
: y rhai sydd yn gadu dy gyfraith di.
54 Dy ddeddfau oedd fy nghân : yn
nhŷ fy mhererindod.
55 Cofiais dy Enw, Arglwydd, y nos : a chedwais dy g’yfraith.
56 Hyn oedd gennyf: am gadw o honof dy orchymynion di.
Portio mea, Domine.
O ARGLWYDD, fy rhan ydwyt : dywedais
y cadwn dy eiriau.
58 Ymbiliais â’th wyneb â’m
holl galon : trugarhâ wrthyf yn ol dy air.
59 Meddyliais am fy
ffyrdd : a throais fy nhraed at dy dystiolaethau di.
60 Brysiais, ac
nid oedais : gadw dy orchymynion.
61 Minteioedd yr annuwiolion a’m hyspeiliasant
: ond nid anghofiais dy gyfraith di.
62 Hanner nos y cyfodaf i’th foliannu
: am farnedigaethau dy gyfiawnder.
63 Cyfaill ydwyf fi i’r rhai oll a’th
ofnant : ac i’r
rhai a gadwant dy orchymynion.
64 Llawn yw’r ddaear o’th
drugaredd, O Arglwydd : dysg i mi dy ddeddfau.
Bonitatem fecisti.
GWNAETHOST yn dda â’th was,
O Arglwydd : yn ol dy air.
66 Dysg i mi ia wn ddeall a gwybodaeth :
o herwydd dy orchymynion di a gredais.
67 Cyn fy nghystuddio, yr oeddwn
yn cyfeiliorni : ond yn awr cedwais dy air di.
68 Da ydwyt, a daionus : dysg
i mi dy ddeddfau.
69 y beilchion a glytiasant gelwydd i’m herbyn : minnau
a gadwaf dy orchymynion a’m holl galon.
70 Cyn frased â’r
bloneg yw eu calon : minnau a ymddigrifais yn dy gyfraith di.
71 Da yw i mi fy
nghystuddio : fel y dysgwn dy ddeddfau.
72 Gwell i mi gyfraith dy enau ; nâ miloedd
o aur ac arian.
|
Y 25 Dydd. |
PRYDNHAWNOL WEDDI.
Manus tuæ fecerunt me.
DY ddwylaw a’m gwnaethant, ac
a’m lluniasant : par i mi
ddeall, fel y dysgwyf dy orchymynion.
74 Y rhai a’th ofnant a’m
gwelant, ac a lawenychant : oblegid gobeithio o honof yn dy air di.
75 Gwn, Arglwydd, mai cyfiawn yw dy farnedigaethau : ac mai
mewn ffyddlondeb y’m cystuddiaist.
76 Bydded, attolwg, dy drugaredd i’m
cysuro : yn ol dy air i’th
wasanaethwr.
77 Deued i mi dy drugareddau, fel y byddwyf byw :
o herwydd dy gyfraith yw fy nigrifwch.
78 Cywilyddier y beilchion; canys gwnant
gam â mi yn ddiachos
: ond myfi a fyfyriaf yn dy orchymynion di.
79 Troer attaf fi y rhai
a’th ofnant di : a’r rhai a adwaenant
dy dystiolaethau.
80 Bydded fy nghalon yn berffaith yn dy ddeddfau
: fel na’m
cywilyddier.
Defecit anima mea.
DIFFYGIODD fy enaid am dy iachawdwriaeth:
wrth dy air yr ydwyf yn disgwyl.
82 Y mae fy llygaid yn pallu am dy
air : gan ddywedyd, Pa bryd y’m
diddeni?
83 Canys ydwyf fel costrel mewn mwg: ond nid anghofiais
dy ddeddfau.
84 Pa nifer yw dyddiau dy was : pa bryd y gwnei farn ar y
rhai a’m
herlidiant?
85 Y beilchion a gloddiasant byllau i mi : yr hyn
nid yw wrth dy gyfraith di.
86 Dy holl orchymynion ydynt wirionedd : ar gam y’m
herlidiasant; cymmorth fi.
87 Braidd na’m difasant ar y ddaear : minnau
ni adewais dy orchymynion.
88 Bywhâ fi yn ol dy drugaredd : felly y cadwaf
dystiolaeth dy enau.
In æternum, Domine.
YN dragywydd, O Arglwydd: y mae dy air
wedi ei sicrhâu yn y
nefoedd.
90 Dy wirionedd sydd hyd genhedlaeth a chenhedlaeth
: seiliaist y ddaear, a hi a saif.
91 Wrth dy farnedigaethau y safant heddyw
: canys dy weision yw pob peth.
92 Oni bai fod dy ddeddf yn hyfrydwch i mi :
darfuasai yna am danaf yn fy nghystudd.
93 Byth nid anghofiaf dy orchymynion
: canys â hwynt y’m
bywheaist.
94 Eiddot ti ydwyf, cadw fi : o herwydd dy orchymynion
a geisiais.
95 y rhai annuwiol a ddisgwyliasant am danaf i’m difetha
: ond dy dystiolaethau di a ystyriaf fi.
96 Yr ydwyf yn gweled diwedd ar bob
perffeithrwydd : ond dy orchymyn di sy dra ehang.
Quomodo dilexi!
MOR gu gennyf dy gyfraith di : hi yw
fy myfyrdod beunydd.
98 A’th orchymynion yr ydwyt yn fy ngwneuthur
yn ddoethach nâ’m
gelynion : canys byth y maent gyd â mi.
99 Deallais fwy na’m
holl athrawon: o herwydd dy dystiolaethau yw fy myfyrdod.
100 Deallais
yn well nâ’r henuriaid : am fy mod yn cadw
dy orchymynion di.
101 Atteliais fy nhraed oddi wrth bob llwybr drwg:
fel y cadwn dy air di.
102 Ni chiliais oddi wrth dy farnedigaethau : o herwydd
ti a’m
dysgaist.
103 Mor felus yw dy eiriau i’m genau : melusach
nâ mel
i’m safn.
104 Trwy dy orchymynion di y pwyllais : am hynny y
caseais bob gau lwybr .
|
|
BOREOL WEDDI.
Lucerna pedibus meis.
LLUSERN yw dy air i’m traed :
a llewyrch i’m llwybr.
106 Tyngais, a chyflawn af : y cadwn farnedigaethau
dy gyfiawnder.
107 Cystuddiwyd fi yn ddirfawr: bywhâ fi, O
Arglwydd, yn ol dy air.
108 Attolwg, Arglwydd, bydd foddlon i ewyllysgar offrymmau
fy ngenau : a dysg i mi dy farnedigaethau.
109 Y mae fy enaid yn fy llaw yn wastadol
: er hynny nid wyf yn anghofio dy gyfraith.
110 Y rhai annuwiol a osodasant fagl
i mi : ond ni chyfeiliornais oddi wrth dy orchymynion.
111 Cymmerais dy orchymynion
yn etifeddiaeth dros byth : o herwydd llawenydd fy nghalon ydynt.
112 Gostyngais
fy nghalon: i wneuthur dy ddeddfau byth hyd y diwedd.
Iniquos odio habui.
MEDDYLIAU ofer a gaseais : a’th
gyfraith di a hoffais.
114 Fy lloches a’m tarian ydwyt: yn’ dy
air y gobeithiaf.
115 Ciliwch oddi wrthyf, rai drygionus : canys cadwaf
orchymynion fy Nuw.
116 Cynnal fi yn ol dy air, fel y byddwyf byw : ac na ad
i mi gywilyddio am fy ngobaith.
117 Cynnal fi, a dïangol fyddaf : ac ar
dy ddeddfau yr edrychaf yn wastadol.
118 Sethraist y rhai oll a gyfeiliornant
oddi wrth dy ddeddfau : canys twyllodrus yw eu dichell hwynt.
119 Bwriaist heibio
holl annuwiolion y tir fel sothach : am hynny’r
hoffais dy dystiolaethau.
120 Dychrynodd fy nghnawd rhag dy ofn : ac
ofnais rhag dy farnedigaethau.
Feci judicium.
GWNAETHUM farn a chyfiawnder : na ad
fi i’m gorthrymmwŷr.
122 Mechnïa dros dy was er daioni
: na ad i’r beilchion
fy ngorthrymmu.
123 Fy llygaid a ballasant am dy iachawdwriaeth :
ac am ymadrodd dy gyfiawnder.
124 Gwna i’th was yn ol dy drugaredd : a
dysg i mi dy ddeddfau.
125 Dy was ydwyf fi; par i mi ddeall : fel y gwypwyf dy
dystiolaethau.
126 Amser yw i’r Arglwydd weithio : diddymmasant dy
gyfraith di.
127 Am hynny’r hoffais dy orchymynion : yn fwy nag aur; ïe,
yn fwy nag aur coeth.
128 Am hynny uniawn y cyfrifais dy orchymynion
am bob peth : a chaseais bob gau lwybr.
Mirabilia.
RHYFEDD yw dy dystiolaethau : am hynny
y ceidw fy enaid hwynt.
130 Agoriad dy eiriau a rydd oleuni : pair
ddeall i rai annichellgar.
131 Agorais fy ngenau, a dyheais : oblegid
awyddus oeddwn i’th
orchymynion di.
132 Edrych arnaf, a thrugarhâ wrthyf: yn ol
dy arfer i’r
rhai a garant dy Enw.
133 Cyfarwydda fy nghamrau yn dy air : ac na
lywodraethed dim anwiredd arnaf.
134 Gwared fi oddi wrth orthrymder dynion :
felly y cadwaf dy orchymynion.
135 Llewyrcha dy wyneb ar dy was : a dysg i mi
dy ddeddfau.
136 Afonydd o ddyfroedd a redant o’m llygaid : am na chadwasant
dy gyfraith di.
Justus es, Domine.
CYFIAWN ydwyt ti, O Arglwydd : ac uniawn
yw dy farnedigaethau.
138 Dy dystiolaethau y rhai a orchymynaist :
ydynt gyfiawn, a ffyddlon iawn.
139 Fy zel a’m difaodd : o herwydd
i’m gelynion anghofio
dy eiriau di.
140 Purwyd dy ymadrodd yn ddirfawr : am hynny y mae
dy was yn ei hoffi.
141 Bychan ydwyf fi a dirmygus : ond nid anghofiais dy orchymynion.
142 Dy gyfiawnder sy gyfiawnder byth : a’th gyfraith
sydd wirionedd.
143 Adfyd a chystudd a’m goddiweddasant : a’th
orchymynion oedd fy nigrifwch.
144 Cyfiawnder dy dystiolaethau a bery yn dragywydd
: gwna i mi ddeall, a byw fyddaf.
|
Y 26 Dydd. |
PRYDNHAWNOL WEDDI.
Clamavi in toto corde meo.
LLEFAIS â’m holl galon :
clyw fi, O Arglwydd; dy ddeddfau a gadwaf.
146 Llefais arnat; achub
fi : a chadwaf dy dystiolaethau.
147 Achubais flaen y cyfddydd, a gwaeddais
: wrth dy air y disgwyliais.
148 Fy llygaid a achubasant flaen gwyliadwriaethau’r
nos : i fyfyrio yn dy air di.
149 Clyw fy llef yn ol dy drugaredd : Arglwydd,
bywhâ fi yn
ol dy farnedigaethau.
150 Y rhai a ddilynant ysgelerder a nesasant
arnaf : ymbellasant oddi wrth dy gyfraith di.
151 Tithau, Arglwydd, wyt agos :
a’th holl orchymynion sydd
wirionedd.
152 Er ys talm y gwyddwn am dy dystiolaethau : seilio o
honot hwynt yn dragywydd.
Vide humilitatem.
GWEL fy nghystudd, a gwared fi : canys
nid anghofiais dy gyfraith.
154 Dadleu fy nadl, a gwarred fi : bywhâ fi
yn ol dy air.
155 Pell yw iachawdwriaeth oddi wrth y rhai annuwiol
: o herwydd ni cheisiant dy ddeddfau di.
156 Dy drugareddau, Arglwydd, sydd aml:
bywhâ fi yn ol dy farnedigaethau.
157 Llawer sydd yn fy erlid, ac yn fy
ngwrthwynebu : er hynny ni throais oddi wrth dy dystiolaethau.
158 Gwelais y
troseddwŷr, a gresynais: am na chadwent dy air
di.
159 Gwel fy mod yn hoffi dy orchymynion : Arglwydd,
bywhâ fi
yn ol dy drugarowgrwydd.
160 Gwirionedd o’r dechreuad yw dy air
: a phob un o’th
gyfiawn farnedigaethau a bery yn dragywydd.
Principes persecuti sunt.
TYWYSOGION a’m herlidiasant heb
achos : er hynny fy nghalon a grynai rhag dy air di.
162 Llawen ydwyf
fi oblegid dy air : fel un yn cael ysglyfaeth lawer.
163 Celwydd a
gaseais, ac a ffieiddiais : a’th gyfraith di a
hoffais.
164 Seithwaith yn y dydd yr ydwyf yn dy glodfori
: o herwydd dy gyfiawn farnedigaethau.
165 Heddwch mawr fydd i’r rhai a
garant dy gyfraith : ac nid oes dramgwydd iddynt.
166 Disgwyliais wrth dy iachawdwriaeth
di, O Arglwydd : a gwnaethum dy orchymynion.
167 Fy enaid a gadwodd dy dystiolaethau
: a hoff iawn gennyf hwynt.
168 Cedwais dy orchymynion a’th dystiolaethau
: canys y mae fy holl ffyrdd ger dy fron di.
Appropinquet deprecatio.
NESAED fy ngwaedd o’th flaen,
Arglwydd : gwna i mi ddeall yn ol dy air.
170 Deued fy ngweddi ger
dy fron : gwared fi yn ol dy air.
171 Fy ngwefusau a draetha foliant
: pan ddysgech i mi dy ddeddfau.
172 Fy nhafod a ddatgan dy air : o herwydd dy
holl orchymynion sy gyfiawnder.
173 Bydded dy law i’m cynorthwyo : o herwydd
dy orchymynion di a ddewisais.
174 Hiraethais, O Arglwydd, am dy iachawdwriaeth:
a’th gyfraith
yw fy hyfrydwch.
175 Bydded byw fy enaid, fel y’th folianno
di : a chynorthwyed dy farnedigaethau fi.
176 Cyfeiliornais fel dafad wedi colli
: cais dy was; oblegid nid anghofiais dy orchymynion.
|
|
BOREOL WEDDI.
PSALM CXX. Ad Dominum.
AR yr Arglwydd y gwaeddais yn fy nghyfyngder
: ac efe a’m gwrandawodd
i.
2 Arglwydd, gwared fy enaid oddi wrth wefusau celwyddog
: ac oddi wrth dafod twyllodrus.
3 Beth a roddir i ti? neu pa beth a wneir i
ti : dydi dafod twyllodrus?
4 Llymion saethau cawr : ynghŷd â marwor
meryw.
5 Gwae fi, fy mod yn preswylio ym Mesech : yn cyfanneddu ym
mhebyll Cedar.
6 Hir y trigodd fy enaid : gyd â’r hwn oedd yn
casâu
tangnefedd.
7 Heddychol ydwyf fi : ond pan lefarwyf, y maent yn barod
i ryfel.
|
|
PSALM CXXI. Levavi oculos.
DYRCHAF AF fy llygaid i’r mynyddoedd
: o’r lle y daw fy
nghymmorth.
2 Fy nghymmorth a ddaw oddi wrth yr Arglwydd : yr
hwn a wnaeth nefoedd a daear.
3 Ni ad efe i’th droed lithro : ac ni huna
dy geidwad.
4 Wele, ni huna : ac ni chwsg ceidwad Israel.
5 Yr Arglwydd
yw dy geidwad : yr Arglwydd yw dy gysgod ar dy ddeheulaw.
6 Ni’th dery’r
haul y dydd : na’r lleuad y nos.
7 Yr Arglwydd a’th geidw rhag pob
drwg: efe a geidw dy enaid.
8 Yr Arglwydd a geidw dy fynediad, a’th ddyfodiad
: o’r
pryd hwn hyd yn dragywydd.
|
|
PSALM CXXII. Lætatus
sum
LLAWENYCHAIS pan ddywedent wrthyf :
A wn i dŷ’r Arglwydd.
2 Ein traed a safant o fewn dy byrth
di : O Jerusalem.
3 Jerusalem a adeiladwyd : fel dinas wedi ei chyd-gyssylltu
ynddi ei hun.
4 Yno’r esgyn y llwythau, llwythau’r Arglwydd
: yn dystiolaeth i Israel, i foliannu Enw’r Arglwydd.
5 Canys yno y gosodwyd
gorseddfeingciau barn : gorseddfeingciau tŷ Ddafydd.
6 Dymunwch heddwch
Jerusalem : llwydded y rhai a’th hoffant.
7 Heddwch fyddo o fewn dy ragfur
: a ffyniant yn dy balasau.
8 Er mwyn fy mrodyr a’m cyfeillion: y dywedaf
yn awr, Heddwch fyddo i ti.
9 Er mwyn tŷ’r Arglwydd ein Duw: y ceisiaf
i ti ddaioni.
|
|
PSALM CXXIII. Ad te levavi oculos meos.
ATTAT ti Y dyrchafaf fy llygaid : ti
yr hwn a breswyli yn y nefoedd.
2 Wele, fel y mae llygaid gweision
ar law eu meistraid, neu fel y mae llygaid llawforwyn ar law ei meistres
: felly y mae ein llygaid ni ar yr Arglwydd ein Duw, hyd oni thrugarhao
efe wrthym ni.
3 Trugarhâ wrthym, Arglwydd, trugarhâ wrthym
: canys llanwyd ni â dirmyg yn ddirfawr.
4 Yn ddirfawr y llanwyd
ein henaid â gwatwargerdd y rhai goludog
: ac â dïystyrwch y beilchion.
|
|
PSALM CXXIV. Nisi quia Dominus.
ONI buasai yr Arglwydd yr hwn a fu gyd â ni
: y gall Israel ddywedyd yn awr;
2 Oni buasai’r Arglwydd yr hwn
a fu gyd â ni : pan gyfododd
dynion yn ein herbyn;
3 Y na y’n llyngcasent ni yn fyw : pan
ennynodd eu llid hwynt i’n herbyn;
4 Yna y dyfroedd a lifasai
drosom : y ffrwd a aethai dros ein henaid;
5 Yna’r aethai dros
ein henaid : ddyfroedd chwyddedig.
6 Bendigedig fyddo’r Arglwydd
: yr hwn ni roddodd ni yn ysglyfaeth i’w dannedd hwynt.
7 Ein
henaid a ddïangodd fel aderyn o fagl yr adarwŷr :
y fagl a dorrwyd, a ninnau a ddïangasom.
8 Ein porth ni sydd yn
Enw’r Arglwydd : yr hwn a wnaeth nefoedd
a daear.
|
|
PSALM CXXV. Qui confidunt.
Y RHAI a ymddiriedant yn yr Arglwydd,
fyddant fel mynydd Sïon:
yr hwn ni syflir, ond a bery yn dragywydd.
2 Fel y mae Jerusalem â’r
mynyddoedd o’i hamgylch
: felly y mae’r Arglwydd o amgylch ei bobl, o’r pryd hwn
hyd yn dragywydd.
3 Canys ni orphwys gwïalen annuwioldeb ar randir
y rhai cyfiawn: rhag i’r rhai cyfiawn estyn eu dwylaw at anwiredd.
4 O Arglwydd, gwna ddaioni i’r rhai daionus
: ac i’r rhai
uniawn yn eu calonnau.
5 Ond y rhai a ymdroant i’w trofeydd,
yr Arglwydd a’u
gyr gyd â gweithredwŷr anwiredd : a bydd tangnefedd ar Israel.
|
|
PRYDNHAWNOL WEDDI.
PSALM CXXVI. In Convertendo.
PAN ddychwelodd yr Arglwydd gaethiwed
Sïon: yr oeddym fel rhai
yn breuddwydio.
2 Yna y llanwyd ein genau â chwerthin, a’n
tafod â chanu
: yna y dywedasant ym mysg y cenhedloedd, Yr Arglwydd a wnaeth bethau
mawrion i’r rhai hyn.
3 Yr Arglwydd a wnaeth i ni bethau mawrion:
am hynny’r ydym
yn llawen.
4 Dychwel, Arglwydd, ein caethiwed ni : fel yr afonydd
yn y dehau.
5 Y rhai sydd yn hau mewn dagrau : a fedant mewn gorfoledd.
6
Yr hwn sydd yn myned rhagddo, ac yn wylo, gan ddwyn had gwerthfawr: gan ddyfod
a ddaw mewn gorfoledd, dan gludo ei ysgubau.
|
|
PSALM CXXVII. Nisi Dominus.
OS yr Arglwydd nid adeilada’r,
tŷ, ofer y llafuria ei adeiladwŷr
wrtho : os yr Arglwydd ni cheidw’r ddinas, ofer y gwylia’r
ceidwad.
2 Ofer i chwi fore-godi, myned yn hwyr i gysgu, bwytta
bara gofidiau : felly y rhydd efe hun i’w anwylyd.
3 Wele, plant ydynt
etifeddiaeth yr Arglwydd : ei wobr ef yw ffrwyth y groth.
4 Fel y mae saethau
yn llaw y cadarn : felly y mae plant ieuengctid.
5 Gwyn ei fyd y gwr a lanwodd
ei gawell saethau â hwynt : ni’s
gwaradwyddir hwy pan ymddiddanant â’r gelynion yn y porth.
|
|
PSALM CXXVIII. Beati omnes.
GWYN ei fyd pob un sydd yn ofni’r
Arglwydd : yr hwn sydd yn rhodio yn ei ffyrdd ef.
2 Canys mwynhei lafur
dy ddwylaw: gwyn dy fyd, a da fydd i ti.
3 Dy wraig fydd fel gwinwŷdden
ffrwythlawn ar hŷd ystlysau
dy dŷ : dy blant fel planhigion olewŷdd o amgylch dy ford.
4 Wele, fel hyn yn ddïau y bendithir y gwr :
a ofno’r Arglwydd.
5 Yr Arglwydd a’th fendithia allan o Sïon
: a thi a gei weled daioni Jerusalem holl ddyddiau dy einioes;
6 A thi a gei
weled plant dy blant : a thangnefedd ar Israel.
|
|
PSALM CXXIX. Sæpe
expugnaverunt.
LLAWER gwaith y’m cystuddiasant
o’m hieuengctid: y dichon
Israel ddywedyd yn awr;
2 Llawer gwaith y’m cystuddiasant : o’m
hieuengctid; etto ni’m gorfuant.
3 Yr arddwŷr a arddasant
ar fy nghefn : estynasant eu cwysau yn hirion.
4 Yr Arglwydd sy gyfiawn:
efe a dorrodd raffau y rhai annuwiol.
5 Gwaradwydder hwy oll, a gyrrer yn eu
hol : y rhai a gasânt
Sïon.
6 Byddant fel glaswellt pen tai : yr hwn a wywa cyn y
tynner ef ymaith;
7 A’r hwn ni leinw y pladurwr ei law : na’r hwn
fyddo yn rhwymo yr ysgubau, ei fynwes.
8 Ac ni ddywed y rhai a ant heibio, Bendith
yr Arglwydd arnoch : bendithiwn chwi yn Enw’r Arglwydd.
|
|
PSALM CXXX. De profundis.
O’R dyfnder y llefais arnat :
O Arglwydd.
2 Arglwydd, clyw fy llefain: ystyried dy glustiau wrth
lef fy ngweddïau.
3 Os creffi ar anwireddau, Arglwydd: O Arglwydd,
pwy a saif?
4 Ond y mae gyd â thi faddeuant : fel y’th
ofner.
5 Disgwyliaf am yr Arglwydd, disgwyl fy enaid : ac yn ei air
ef y gobeithiaf.
6 Fy enaid sydd yn disgwyl am yr Arglwydd : yn fwy nag y mae
y gwylwŷr
am y bore; yn fwy nag y mae y gwylwŷr am y bore.
7 Disgwylied
Israel am yr Arglwydd : o herwydd y mae trugaredd gyd â’r
Arglwydd, ac aml ym wared gyd âg ef.
8 Ac efe a wared Israel
: oddi wrth ei holl anwireddau.
|
|
PSALM CXXXI. Domine, non est.
O ARGLWYDD, nid ymfalchïodd fy
nghalon, ac nid ymddyrchafodd fy llygaid : ni rodiais chwaith mewn
pethau rhy fawr a rhy uchel i mi.
2 Eithr gosodais a gostegais fy enaid,
fel un wedi ei ddiddyfnu oddi wrth ei fam : fy enaid sydd ynof fel
un wedi ei ddiddyfnu.
3 Disgwylied Israel wrth yr Arglwydd: o’r
pryd hwn hyd yn dragywydd.
|
|
BOREOL WEDDI.
PSALM CXXXII. Memento, Domine.
O ARGLWYDD, cofia Ddafydd : a’i
holl flinder;
2 Y modd y tyngodd efe wrth yr Arglwydd : ac yr addunodd
i rymmus Dduw Jacob.
3 Ni ddeuaf i fewn pabell fy nhŷ : ni ddringaf
ar erchwyn fy ngwely;
4 Ni roddaf gwsg i’m llygaid : na hun i’m
hamrantau;
5 Hyd oni chaffwyf le i’r Arglwydd : preswylfod
i rymmus Dduw Jacob.
6 Wele, clywsom am dani yn Ephratah : cawsom hi ym meusydd
y coed.
7 Awn i’w bebyll ef : ymgrymmwn o flaen ei faingc draed
ef.
8 Cyfod, Arglwydd, i’th orphwysfa : ti, ac arch dy gadernid.
9 Gwisged dy offeiriaid gyfiawnder : a gorfoledded dy saint.
10 Er mwyn Dafydd dy was: na thro ymaith wyneb dy Enneiniog.
11 Tyngodd yr Arglwydd mewn gwirionedd i Ddafydd; ni thry
efe oddi wrth hynny : O ffrwyth dy gorph y gosodaf ar dy orseddfaingc.
12 Os
ceidw dy feibion fy nghyfammod a’m tystiolaeth, y rhai
a ddysgwyf iddynt : eu meibion hwythau yn dragywydd a eisteddant ar
dy orseddfaingc.
13 Canys dewisodd yr Arglwydd Sïon : ac a’i
chwenychodd yn drigfa iddo ei hun.
14 Dyma fy ngorphwysfa yn dragywydd
: yma y trigaf; canys chwennychais hi.
15 Gan fendithio y bendithiaf ei lluniaeth
: diwallaf ei thlodion â bara.
16 Ei hoffeiriaid hefyd a wisgaf âg
iachawdwriaeth : a’i
saint dan ganu a ganant.
17 Yna y paraf i gorn Dafydd flaguro : darperais
lamp i’m Henneiniog.
18 Ei elynion ef a wisgaf â chywilydd : arno yntau y blodeua
ei goron.
|
Yr 28 Dydd. |
PSALM CXXXIII. Ecce, quam bonum!
WELE, mor ddaionus ac mor hyfryd yw
: trigo o frodyr ynghŷd.
2 Y mae fel yr ennaint gwerthfawr ar
y pen, yn disgyn ar hŷd
y farf, sef barf Aaron : yr hwn oedd yn disgyn ar hŷd ymyl ei
wisgoedd ef;
3 Fel gwlith Hermon, ac fel y gwlith yn disgyn ar fynyddoedd
Sïon
: canys yno y gorchymynodd yr Arglwydd y fendith, sef bywyd yn dragywydd.
|
|
PSALM CXXXIV. Ecce nunc.
WELE, holl weision yr Arglwydd, bendithiwch
yr Arglwydd : y rhai ydych yn sefyll yn nhŷ’r Arglwydd y
nos.
2 Dyrchefwch eich dwylaw yn y cyssegr : a bendithiwch
yr Arglwydd.
3 Yr Arglwydd yr hwn a wnaeth nefoedd a daear: a’th fendithio
di allan o Sïon.
|
|
PSALM CXXXV. Laudate Nomen.
MOLWCH yr Arglwydd. Molwch Enw’r
Arglwydd : gweision yr Arglwydd, molwch ef.
2 Y rhai ydych yn sefyll
yn nhy’r Arglwydd : ynghynteddoedd
tŷ ein Duw ni.
3 Molwch yr Arglwydd; canys da yw’r Arglwydd
: cennwch i’w
Enw; canys hyfryd yw.
4 Oblegid yr Arglwydd a ddetholodd Jacob iddo
ei hun : ac Israel yn brïodoriaeth iddo.
5 Canys mi a wn mai mawr
yw’r Arglwydd : a bod ein Harglwydd
ni goruwch yr holl dduwiau.
6 Yr Arglwydd a wnaeth yr hyn oll a fynnai
yn y nefoedd, ac yn y ddaear : yn y môr, ac yn yr holl ddyfnderau.
7 Y mae yn codi tarth o eithafoedd y ddaear; mellt
a wnaeth efe ynghŷd â’r
gwlaw : gan ddwyn y gwŷnt allan o’i drysorau.
8 Yr hwn a
darawodd gyntafanedig yr Aipht : yn ddyn ac yn anifail.
9 Danfonodd
arwyddion a rhyfeddodau i’th ganol di, yr Aipht
: ar Pharaoh, ac ar ei holl weision.
10 Yr hwn a darawodd genhedloedd
lawer : ac a laddodd frenhinoedd cryfion;
11 Sehon brenhin yr Amoriaid, ac Og
brenhin Basan : a holl frenhiniaethau Canaan;
12 Ac a roddodd eu tir hwynt yn
etifeddiaeth : yn , etifeddiaeth i Israel ei bobl.
13 Dy Enw, O Arglwydd, a bery
yn dragywydd : dy goffadwriaeth, O Arglwydd, o genhedlaeth i genhedlaeth.
14
Canys yr Arglwydd a farna ei bobl: a bydd edifar gantho o ran ei weision.
15
Delwau’r cenhedloedd ydynt arian ac aur : gwaith dwylaw dyn.
16 Genau sydd
iddynt, ond ni lefarant : llygaid sy ganddynt, ond ni welant.
17 Y mae clustiau
iddynt, ond ni chlywant: nid oes chwaith anadl yn eu genau.
18 Fel hwynt y mae
y rhai a’u gwnant : a phob un a ymddiriedo
ynddynt.
19 Tŷ Israel, bendithiwch yr Arglwydd : bendithiwch
yr Arglwydd, tŷ Aaron.
20 Tŷ Lefi, bendithiwch yr Arglwydd: y rhai
a ofnwch yr Arglwydd, bendithiwch yr Arglwydd.
21 Bendithier yr Arglwydd o Sïon:
yr hwn sydd yn trigo yn Jerusalem. Molwch yr Arglwydd.
|
|
PRYDNHAWNOL WEDDI.
PSALM CXXXVI. Confitemini.
CLODFORWCH yr, Arglwydd; canys da yw
: o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.
2 Clodforwch Dduw y duwiau
: oblegid ei drugaredd sydd yn dragywydd.
3 Clodforwch Arglwydd yr
arglwyddi : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.
4 Yr hwn yn unig sydd yn
gwneuthur rhyfeddodau: canys ei drugaredd sydd yn dragywydd.
5 Yr hwn a wnaeth
y nefoedd mewn doethineb : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.
6 Yr hwn
a estynodd y ddaear oddi ar y dyfroedd : oblegid ei drugaredd sydd yn dragywydd.
7 Yr hwn a wnaeth oleuadau mawrion : canys ei drugaredd sydd
yn dragywydd;
8 Yr haul, i lywodraethu’r dydd : canys ei drugaredd
sydd yn dragywydd;
9 Y lleuad a’r ser, i lywodraethu’r nos : canys
ei drugaredd sydd yn dragywydd.
10 Yr hwn a darawodd yr Aipht yn eu cyntaf-anedig
: o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd;
11 Ac a ddug Israel o’u mysg
hwynt: o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd;
12 A llaw gref, ac â braich
estynedig : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.
13 Yr hwn a rannodd y môr
coch yn dd wy ran : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd;
14 Ac a wnaeth
i Israel fyned trwy ei ganol : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.
15 Ac
a ysgytiodd Pharaoh a’i lu yn y môr coch : o herwydd
ei drugaredd sydd yn dragywydd.
16 Ac a dywysodd ei bobl trwy’r
anialwch : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.
17 Yr hwn a darawodd
frenhinoedd mawrion: o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd;
18 Ac a laddodd
frenhinoedd ardderchog : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd;
19 Sehon bren
hin yr Amoriaid : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd;
20 Ac Og brenhin
Basan : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd;
21 Ac a roddodd eu tir hwynt
yn etifeddiaeth : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd;
22 Yn etifeddiaeth
i Israel ei was : o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.
23 Yr hwn yn ein
hisel radd a’n cofiodd ni : o herwydd ei drugaredd
sydd yn dragywydd;
24 Ac a’n hachubodd ni oddi wrth ein gelynion
: o herwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.
25 Yr hwn sydd yn rhoddi
ymborth i bob cnawd : canys ei drugaredd sydd yn dragywydd.
26 Clodforwch Dduw’r
nefoedd : canys ei drugaredd sydd yn dragywydd.
|
|
PSALM CXXXVII. Super flumina.
WRTH afonydd Babilon, yno yr eisteddasom,
ac wylasom : pan feddyliasom am Sïon.
2 Ar yr helyg o’u
mewn : y crogasom ein telynau.
3 Canys yno y gofynodd y rhai a’n
caethiwasent i ni gân,
a’r rhai a’n hanrheithiasai, lawenydd : gan ddywedyd, Cenwch
i ni rai o ganiadau Sïon.
4 Pa fodd y canwn gerdd yr Arglwydd
: mewn gwlad ddïeithr?
5 Os anghofiaf di, Jerusalem: anghofied
fy neheulaw ganu.
6 Glyned fy nhafod wrth; daflod fy ngenau : oni chofiaf
di; oni chodaf Jerusalem goruwch fy llawenydd pennaf.
7 Cofia, Arglwydd, blant
Edom yn nydd Jerusalem : y rhai a ddywedant, Dinoethwch, dinoethwch hi, hyd ei
sylfaen.
8 O ferch Babilon, a anrheithir : gwyn ei fyd a dalo i ti
fel y gwnaethost i ninnau:
9 Gwỳn ei fyd a gymmero : ac a darawo dy rai
bach wrth y meini.
|
|
PSALM CXXXVIII. Confitebor tibi.
CLODFORAF di â’m holl galon
: yngŵydd y duwiau y
canaf i ti.
2 Ymgrymmaf tu â’th deml sanctaidd,
a chlodforaf dy Enw, am dy drugaredd a’th wirionedd: oblegid ti a fawrheaist
dy air uwchlaw dy Enw oll.
3 Y dydd y llefais, y’m gwrandewaist
: ac a’m cadarnheaist â nerth
yn fy enaid.
4 Holl frenhinoedd y ddaear a’th glodforant,
O Arglwydd: pan glywant eiriau dy enau.
5 Canant hefyd am ffyrdd yr Arglwydd:
canys mawr yw gogoniant yr Arglwydd.
6 Er bod yr Arglwydd yn uchel, etto efe
a edrych ar yr isel : ond y balch a edwyn efe o hirbell.
7 Pe rhodiwn ynghanol
cyfyngder, ti a’m bywhêit : estynit
dy law yn erbyn digofaint fy ngelynion, a’th ddeheulaw a’m
hachubai.
8 Yr Arglwydd a gyflawna â mi: dy drugaredd, Arglwydd,
sydd yn dragywydd; nac esgeulusa waith dy ddwylaw.
|
|
BOREOL WEDDI.
PSALM CXXXIX. Domine, probâsti.
ARGLWYDD, chwiliaist: ac adnabuost fi.
2 Ti a adwaenost fy eisteddiad a’m cyfodiad : dealli
fy meddwl o bell.
3 Amgylchyni fy llwybr a’m gorweddfa : a hyspys wyt
yn fy holl ffyrdd.
4 Canys nid oes air ar fy nhafod : ond wele, Arglwydd, ti
a’i
gwyddost oll.
5 Amgylchynaist fi yn ol ac ym mlaen : a gosodaist
dy law arnaf.
6 Dyma wybodaeth ry ryfedd i mi : uchel yw, ni fedraf oddi
wrthi.
7 I ba le yr af oddi wrth dy yspryd : ac i ba le y ffoaf o’th ŵydd?
8 Os dringaf i’r nefoedd, yno yr wyt ti : os cyweiriaf
fy ngwely yn uffern, wele di yno.
9 Pe cymmerwn adenydd y wawr : a phe trigwn
yn eithafoedd y môr;
10 Yno hefyd y’m tywysai dy law: ac y’m
daliai dy ddeheulaw.
11 Pe dywedwn, Dïau y tywyllwch a’m cuddiai:
yna y byddai y nos yn oleuni o’m hamgylch.
12 Ni thywylla y tywyllwch rhagot
ti; ond y nos a oleua fel dydd : un ffunud yw tywyllwch a goleuni i ti.
13 Canys
ti a feddiennaist fy arennau: toaist fi ynghrôth fy
mam.
14 Clodforaf di; canys ofnadwy a rhyfedd y’m
gwnaed: rhyfedd yw dy weithredoedd; a’m henaid a wŷr hynny yn dda.
15 Ni chuddiwyd fy sylwedd oddi wrthyt : pan y’m gwnaethpwyd
yn ddirgel, ac y’m cywreiniwyd yn iselder y ddaear.
16 Dy lygaid
a welsant fy anelwig ddefnydd; ac yn dy lyfr di yr ysgrifenwyd hwynt
oll : y dydd y lluniwyd hwynt, pan nad oedd yr un o honynt.
17 Am hynny
mor werthfawr yw dy feddyliau gennyf, O Dduw : mor fawr yw eu swm hwynt!
18 Pe
cyfrifwn hwynt, amlach ydynt nâ’r tywod : pan ddeffro
wyf, gyd â thi’r ydwyf yn wastad.
19 Yn ddïau, O Dduw,
ti a leddi’r annuwiol : am hynny,
y gwŷr gwaedlyd, ciliwch oddi wrthyf;
20 Y rhai a ddywedant ysgelerder
yn dy erbyn : dy elynion a gymmerant dy Enw yn ofer.
21 Onid cas gennyf,
O Arglwydd, dy gaseion di : onid ffiaidd gennyf y rhai a gyfodant i’th
erbyn?
22 A chas cyflawn y caseais hwynt: cyfrifais hwynt i mi yn
elynion.
23 Chwilia fi, O Dduw, a gwybydd fy nghalon : prawf fi, a
gwybydd fy meddyliau;
24 A gwel a oes ffordd annuwiol gennyf : a thywys fi yn
y ffordd dragywyddol.
|
Y 29 Dydd. |
PSALM CXL. Eripe me, Domine.
GWARED fi, O Arglwydd, oddi wrth y dyn
drwg : cadw fi rhag’ y
gwr traws.
2 Y rhai sydd yn bwriadu drygioni yn eu calon : ymgasglant
beunydd i ryfel.
3 Golymmasant eu tafodau fel sarph : gwenwyn asp
sy dan eu gwefusau.
4 Cadw fi, O Arglwydd, rhag dwylaw’r annuwiol : cadw
fi rhag y gwr traws, y rhai a fwriadasant fachellu fy nhraed.
5 Y beilchion a
guddiasant faglau i mi, ac a estynasant ! rwyd wrth dannau ar ymyl y llwybrau
: gosodasant hoenynnau ar fy medr.
6 Dywedais wrth yr Arglwydd, Fy Nuw ydwyt
ti : clyw, O Arglwydd, lef fy ngweddïau.
7 Arglwydd Dduw, nerth fy iachawdwriaeth
: gorchuddiaist fy mhen yn nydd brwydr.
8 Na chaniattâ, Arglwydd, ddymuniad
yr annuwiol : na lwydda ei ddrwg feddwl; rhag eu balchïo hwynt.
9 Y pennaf
o’r rhai a’m hamgylchyno : blinder eu gwefusau
a’u gorchuddio.
10 Syrthied marwor arnynt, a bwrier hwynt yn
tân : ac mewn ceu-ffosydd,
fel na chyfodant.
11 Na sicrhâer dyn siaradus ar y ddaear : drwg’ a
hela y gwr traws i’w ddistryw.
12 Gwn y dadleu’r Arglwydd
ddadl y truan : ac y barna efe y tlodion.
13 Y cyfiawn yn ddïau
a glodforant dy Enw di : y rhai uniawn a drigant ger dy fron di.
|
|
PSALM CXLI. Domine, clamavi.
ARGLWYDD, yr wyf yn gwaeddi arnat; brysia
attaf : clyw fy llais, pan lefwyf arnat.
2 Cyfeirier fy ngweddi ger
dy fron fel arogl-darth : a dyrchafiad fy nwy law fel yr offrwm prydnhawnol.
3 Gosod, Arglwydd, gadwraeth o flaen fy ngenau : cadw ddrws
fy ngwefusau.
4 Na ostwng fy nghalon at ddim drwg, i fwriadu gweithredoedd
drygioni gyd fi. gwŷr a weithredant anwiredd : ac na ad i mi fwytta o’u
dainteithion hwynt.
5 Cured y cyfiawn fi yn garedig, a cherydded fi
: na thorred eu holew pennaf hwynt fy mhen; canys fy ngweddi fydd etto yn eu
drygau hwynt.
6 Pan dafler eu barnwŷr i lawr mewn lleoedd carregog
: clywant fy ngeiriau; canys melus ydynt.
7 Y mae ein hesgyrn ar wasgar ar fin
y bedd : megis un yn torri neu yn hollti coed ar y ddaear.
8 Eithr arnat ti,
O Arglwydd Dduw, y mae fy llygaid : ynot ti y gobeithiais; na ad fy enaid yn
ddïymgeledd.
9 Cadw fi rhag y fagl a osodasant i mi : a hoenynnau gweithredwŷr
anwiredd.
10 Cyd-gwymped y rhai annuwiol yn eu rhwydau eu hun:
tra’r
elwyf fi heibio.
|
|
PRYDNHAWNOL WEDDI.
PSALM CXLII. Voce mea ad Dominum.
GWAEDDAIS â’m llef ar yr
Arglwydd : â’m llef
yr ymbiliais â’r Arglwydd.
2 Tywalltais fy myfyrdod o’i
flaen ef : a mynegais fy nghystudd ger ei fron ef.
3 Pan ballodd fy
yspryd o’m mewn, tithau a adwaenit fy llwybr
: Yn y ffordd y rhodiwn, y cuddiasant i mi fagl.
4 Edrychais ar y tu
dehau, a deliais sulw, ac nid oedd neb a’m
hadwaenai : pallodd nodded i mi; nid oedd neb yn ymofyn am fy enaid.
5 Llefais arnat, O Arglwydd; a dywedais : Ti yw fy ngobaith,
a’m
rhan yn nhir y rhai byw.
6 Ystyr wrth fy ngwaedd; canys truan iawn
ydwyf : gwared fi oddi wrth fy erlidwŷr; canys trech ydynt nâ mi.
7 Dwg fy enaid allan o garchar, fel y moliannwyf dy Enw : y rhai cyfiawn a’m
cylchynant; canys ti a fyddi da wrthyf.
|
|
PSALM CXLIII. Domine, exaudi.
ARGLWYDD, clyw fy ngweddi, a gwrando
ar fy neisyfiadau : erglyw fi yn dy wirionedd, ac yn dy gyfiawnder.
2 Ac na ddos i farn â’th was : o herwydd
ni chyfiawnheir neb byw yn dy olwg di.
3 Canys y gelyn a erlidiodd fy enaid;
curodd fy enaid i lawr : gwnaeth i mi drigo mewn tywyllwch, fel y rhai a fu feirw
er ys talm.
4 Yna y pallodd fy yspryd o’m mewn : ac y synnodd fy
nghalon ynof.
5 Cofiais y dyddiau gynt; myfyriais ar dy holl waith : ac
yngweithredoedd dy ddwylaw y myfyriaf.
6 Lledais fy nwylaw attat : fy enaid fel
tir sychedig sydd yn hiraethu am danat.
7 O Arglwydd, gwrando fi yn ebrwydd;
pallodd fy yspryd : na chuddia dy wyneb oddi wrthyf; rhag fy mod yn gyffelyb
i’r rhai a ddisgynant
i’r pwll.
8 Par i mi glywed dy drugarowgrwydd y bore; o herwydd
ynot ti y gobeithiaf : par i mi wybod y ffordd y rhodiwyf; oblegid
attat ti y dyrchafaf fy enaid.
9 Gwared fi oddi wrth fy ngelynion,
O Arglwydd: gyd â thi’r
ynlguddiais.
10 Dysg i mi wneuthur dy ewyllys di; canys ti yw
fy Nuw: tywysed dy Yspryd daionus fi i dir uniondeb.
11 Bywhâ fi, O Arglwydd,
er mwyn dy Enw : dwg fy enaid allan o ing, er mwyn dy gyfiawnder.
12 Ac er dy
drugaredd dinystria fy ngelynion, a difetha holl gystuddwŷr
fy enaid : oblegid dy was di ydwyf fi.
|
|
BOREOL WEDDI.
PSALM CXLIV. Benedictus Dominus.
BENDIGEDIG fyddo’r Arglwydd fy
nerth: yr hwn sydd yn dysgu fy nwylaw i ymladd, a’m bysedd i
ryfela.
2 Fy nhrugaredd, a’m hamddiffynfa; fy nhŵr,
a’m
gwaredydd; fy nharian yw efe, ac ynddo y gobeithiais : yr hwn sydd
yn darostwng fy mhobl danaf.
3 Arglwydd, beth yw dyn, pan gydnabyddit
ef : neu fab dyn, pan wneit gyfrif o hono?
4 Dyn sy debyg i wagedd : ei ddyddiau
sy fel cysgod yn myned heibio.
5 Arglwydd, gostwng dy nefoedd, a disgyn : cyffwrdd â’r
mynyddoedd, a mygant.
6 Saetha fellt, a gwasgar hwynt : ergydia dy
saethau, a difa hwynt.
7 Anfon dy law oddi uchod: achub a gwared fi o ddyfroedd
mawrion, o law plant estron;
8 Y rhai y llefara eu genau wagedd : ac y mae eu
deheulaw yn ddeheulaw ffalsder.
9 Canaf i ti, O Dduw, ganiad newydd : ar y nabl
a’r deg tant
y canaf i ti.
10 Efe sydd yn rhoddi iachawdwriaeth i frenhinoedd
: yr hwn sydd yn gwaredu Dafydd ei was oddi wrth y cleddyf niweidiol.
11 Achub
fi, a gwared fi o law meibion estron : y rhai y llefara eu genau wagedd, ac y
mae eu deheulaw yn ddeheulaw ffalsder;
12 Fel y byddo ein meibion fel planwŷdd
yn tyfu yn eu hieuengctid : a’n merched fel congl-faen nadd, wrth gyffelybrwydd
palas;
13 Fel y byddo ein celloedd yn llawn, yn trefnu pob rhyw luniaeth:
a’n defaid yn dwyn miloedd a myrddiwn yn ein heolydd;
14 A’n
hychen yn gryfion i lafurio; heb na rhuthro i mewn, na myned allan
: na gwaedd yn ein heolydd.
15 Gwyn eu byd y bobl y mae felly iddynt
: gwyn eu byd y bobl y mae’r
Arglwydd yn Dduw iddynt.
|
Y 30 Dydd. |
PSALM CXLV. Exaltabo te, Deus.
DYRCHAF AF di, fy Nuw, O Frenhin : a
bendithiaf dy Enw byth ac yn dragywydd.
2 Beunydd y’th fendithiaf
: a’th Enw a folaf byth ac yn
dragywydd.
3 Mawr yw’r Arglwydd, a chanmoladwy iawn: a’i
fawredd sydd anchwiliadwy.
4 Cenhedlaeth wrth genhedlaeth a fawl dy
weithredoedd : ac a fynega dy gadernid.
5 Ardderchowgrwydd gogoniant cly fawredd:
a’th bethau rhyfedd,
a draethaf;
6 Traethant hwy gadernid dy weithredoedd ofnadwy
: mynegaf finnau dy fawredd.
7 Coffadwriaeth amlder dy ddaioni a draethant: a’th
gyfiawnder a ddatganant.
8 Graslawn a thrugarog yw’r Arglwydd : hwyrfrydig
i ddig, a mawr ei drugaredd.
9 Daionus yw’r Arglwydd i bawb : a’i
drugaredd sydd ar ei holl weithredoedd.
10 Dy holl weithredoedd a’th glodforant,
O Arglwydd: a’th
saint a’th fendithiant.
11 Dywedant am ogoniant dy frenhiniaeth
: a thraethant dy gadernid;
12 I beri i feibion dynion adnabod ei gadernid
ef: a gogoniant ardderchowgrwydd ei frenhiniaeth.
13 Dy frenhiniaeth di sy frenhiniaeth
dragywyddol : a’th lywodraeth
a bery yn oes oesoedd.
14 Yr Arglwydd sydd yn cynnal y rhai oll a syrthiant
: ac sydd yn codi pawb a ddarostyngwyd.
15 Llygaid pob peth a ddisgwyliant wrthyt
: ac yr ydwyt yn rhoddi eu bwyd iddynt yn ei bryd;
16 Gan agoryd dy law : a diwallu
pob peth byw â’th ewyllys
da.
17 Cyfiawn yw’r Arglwydd yn ei holl ffyrdd
: a sanctaidd yn ei holl weithredoedd.
18 Agos yw’r Arglwydd at y rhai
oll a alwant arno : at y rhai oll a alwant arno mewn gwirionedd.
19 Efe a wna
ewyllys y rhai a’i hofnant : gwrendy hefyd eu llefain,
ac a’u hachub hwynt.
20 Yr Arglwydd sydd yn cadw pawb a’i
carant ef : ond yr holl rai annuwiol a ddifetha efe.
21 Traetha fy
ngenau foliant yr Arglwydd : a bendithied pob cnawd ei Enw sanctaidd ef byth
ac yn dragywydd.
|
|
PSALM CXLVI. Lauda, anima mea.
MOLWCH yr Arglwydd : Fy enaid, mola
di’r Arglwydd.
2 Molaf yr Arglwydd yn fy myw: canaf i’m
Duw tra fyddwyf.
3 Na hyderwch ar dywysogion, nac ar fab dyn : yr
hwn nid oes iachawdwriaeth ynddo.
4 Ei anadl a â allan, efe a ddychwel
i’w ddaear : y dydd
hwnnw y derfydd am ei holl amcanion ef.
5 Gwỳn ei fyd yr hwn
y mae Duw Jacob yn gymmorth iddo : sydd â’i
obaith yn yr Arglwydd ei Dduw;
6 Yr hwn a wnaeth nefoedd a daear, y
môr, a’r hyn oll
y sydd ynddynt : yr hwn sydd yn cadw gwirionedd yn dragywydd;
7 Yr
hwn sydd yn gwneuthur barn i’r rhai gorthrymmedig, yn rhoddi
bara i’r newynog: Yr Arglwydd sydd yn gollwng y carcharorion
yn rhŷdd.
8 Yr Arglwydd sydd yn agoryd llygaid y deillion :
yr Arglwydd sydd yn codi y rhai a ddarostyngwyd; yr Arglwydd sydd yn hoffi
y rhai cyfiawn.
9 Yr Arglwydd sydd yn cadw’r dïeithriaid;
efe a gynnal yr amddifad a’r weddw : ac a ddadymchwel ffordd
y rhai annuwiol.
10 Yr Arglwydd a deyrnasa byth : sef dy Dduw di, Sïon,
dros genhedlaeth a chenhedlaeth. Molwch yr Arglwydd.
|
|
PRYDNHAWNOL WEDDI.
PSALM CXLVII. Laudate Dominum.
MOLWCH yr Arglwydd; canys da yw canu
i’n Duw ni : o herwydd
hyfryd yw, ïe, gweddus yw mawl.
2 Yr Arglwydd sydd yn adeiladu
Jerusalem : efe a gasgl wasgaredigion Israel.
3 Efe sydd yn iachâu
y rhai briwedig o galon : ac yn rhwymo eu doluriau.
4 Y mae efe yn
rhifo rhifedi’r ser : geilw hwynt oll wrth eu
henwau.
5 Mawr yw ein Harglwydd, a mawr ei nerth : aneirif
yw ei ddeall.
6 Yr Arglwydd sydd yn dyrchafu y rhai llariaidd : gan ostwng
y rhai annuwiol hyd lawr.
7 Cyd-genwch i’r Arglwydd mewn dïolchgarwch:
cenwch i’n
Duw â’r delyn;
8 Yr hwn sydd yn toi’r nefoedd â chymmylau
: yn parottôi
gwlaw i’r ddaear, gan beri i’r gwellt dyfu ar y mynyddoedd.
9 Efe sydd yn rhoddi i’r anifail ei borthiant:
ac i gywion y gigfran, pan lefant.
10 Nid oes hyfrydwch ganddo yn nerth march
: ac nid ymhoffa efe yn esgeiriau gwr.
11 Yr Arglwydd sydd hoff ganddo y rhai
a’i hofnant ef : sef
y rhai a ddisgwyliant wrth ei drugaredd ef.
12 Jerusalem, mola di’r
Arglwydd : Sïon, molianna dy Dduw.
13 O herwydd efe a gadarnhaodd
farrau dy byrth: efe a fendithiodd dy blant o’th fewn.
14 Yr
hwn sydd yn gwneuthur dy fro yn heddychol : ac a’th ddiwalla
di â brasder gwenith.
15 Yr hwn sydd yn anfon ei orchymyn ar
y ddaear : a’i air a
red yn dra buan.
16 Yr hwn sydd yn rhoddi eira fel gwlan : ac a daena
rew fel lludw.
17 Yr hwn sydd yn bwrw ei iâ fel tammeidiau
: pwy a erys gan ei oerni ef?
18 Efe a enfyn ei air, ac a’u tawdd hwynt
: â’i
wỳnt y chwŷth efe, a’r dyfroedd a lifant.
19 Y mae
efe yn mynegi ei eiriau i Jacob : ei ddeddfau a’i farnedigaethau
i Israel.
20 Ni wnaeth efe felly âg un genedl : ac nid adnabuant
ei farnedigaethau ef. Molwch yr Arglwydd.
|
|
PSALM CXLVIII. Laudate Dominum.
MOLWCH yr Arglwydd. Molwch yr Arglwydd
o’r nefoedd : molwch
ef yn yr uchelderau.
2 Molwch ef, ei holl angylion: molwch ef, ei holl
luoedd.
3 Molwch ef, haul a lleuad : molwch ef: yr holl ser
goleuni.
4 Molwch ef, nef y nefoedd: a’r dyfroedd y rhai ydych
oddi ar y nefoedd.
5 Molant Enw’r Arglwydd : o herwydd efe a orchymynnodd,
a hwy a grëwyd.
6 A gwnaeth iddynt barhâu byth yn dragywydd : gosododd
ddeddf, ac ni’s troseddir hi.
7 Molwch yr Arglwydd o’r ddaear : y
dreigiau, a’r holl
ddyfnderau;
8 Tân, a chenllysg; eira, a tharth : gwynt
ystormus, yn gwneuthur ei air ef;
9 Y mynyddoedd, a’r bryniau oll : y coed
ffrwythlawn, a’r
holl gedrwŷdd;
10 Y bwystfilod, a phob anifail : yr ymlusgiaid,
ac adar asgellog;
11 Brenhinoedd y ddaear, a’r holl bobloedd
: tywysogion, a holl farnwŷr y byd;
12 Gwŷr ieuaingc, a gwyryfon
hefyd : henafgwŷr, a llangciau.
13 Molant Enw’r Arglwydd;
o herwydd ei Enw ef yn unig sy ddyrchafadwy : ei ardderchowgrwydd ef
sydd uwchlaw daear a nefoedd.
14 Ac efe sydd yn dyrchafu corn ei bobl,
moliant. ei holl saint: sef meibion Israel, pobl agos atto. Molwch yr Arglwydd.
|
|
PSALM CXLIX. Cantate Domino.
MOLWCH yr Arglwydd. Cenwch i’r
Arglwydd ganiad newydd : a’i
foliant ef ynghynnulleidfa’r saint.
2 Llawenhâed Israel
yn yr hwn a’i gwnaeth : gorfoledded
meibion Sïon yn eu Brenhin.
3 Molant ei Enw ef ar y dawns : canant
iddo ar dympan a thelyn.
4 O herwydd hoffodd yr Arglwydd ei bobl :
efe a brydfertha y rhai llednais â iachawdwriaeth.
5 Gorfoledded y saint
mewn gogoniant : a chanant ar eu gwelŷau.
6 Bydded ardderchog foliant Duw
yn eu genau : a chleddyf dau-finiog yn eu dwylaw;
7 I wneuthur dïal ar y
cenhedloedd : a chosp ar y bobloedd;
8 I rwymo eu brenhinoedd â chadwynau
: a’u pendefigion â gefynnau
heiyrn;
9 I wneuthur arnynt y farn ysgrifenedig : yr ardderchowgrwydd
hwn sydd i’w holl saint ef. Molwch yr Arglwydd.
|
|
PSALM CL. Laudate Dominum.
MOLWCH yr Arglwydd. Molwch Dduw yn ei
sancteiddrwydd : molwch ef yn ffurfafen ei nerth.
2 Molwch ef am ei
gadernid : molwch ef yn ol amlder ei fawredd.
3 Molwch ef â llais
udgorn : molwch ef â nabl ac â thelyn.
4 Molwch ef â thympan
ac â dawns : molwch ef â thannau
ac âg organ.
5 Molwch ef â symbalau soniarus : molwch
ef â symbalau
llafar.
6 Pob perchen anadl : molianned yr Arglwydd. Molwch yr Arglwydd.
|
|